อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[fai_sol]

สอบถามหะดีษเรื่องการซื้อขายแมวหน่อยครับ ว่าถูกต้องหรือไม่

[asan]

[asan]

พอดีหลายวันที่ผ่านมามีพี่น้องท่านหนึ่งถามเรื่องการซื้อขายแมว เป็นการส่วนตัว เลยขอนำส่วนหนึ่งของฟัตวาในโลกอาหรับที่ได้ไปพบมาดังนี้

ما حكم بيع وشراء القطط ؟.

หุกุมว่าด้วยการซื้อขายแมว

الحمد لله
มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิของอัลลอฮ


ذهب أكثر العلماء إلى جواز بيع القط ، وذهب بعض أهل العلم إلى تحريمه وهم الظاهرية ورواية عن الإمام أحمد رحمه الله ، وحكاه ابن المنذر عن أبي هريرة رضي الله عنه .


บรรดานักวิชาการส่วนมาก มีทัศนะว่า อนุญาตให้ซื้อขายแมวได้ และนักวิชาบางส่วนมีทัศนะว่า หะรอม และพวกเขา(หมายถึงบรรดาที่ถือว่า การซื้อขายแมวเป็นสิ่งต้องห้าม)คือ มัซฮับฮัซซอฮิรียะฮ(กลุ่มนักวิชาการที่ถือตามตัวบท), (ทัศนะนี้)มีรายงานหนึ่งจากอิหม่ามอะหมัด (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน) และอิบนุอิบนุอัลมุนซิร ได้รายงาน(ทัศนะดังกล่าว)จากอบีฮุรัยเราะฮ

والقول بتحريم بيعه هو الراجح ، لثبوت النهي عن بيعه عن النبي صلى الله عليه وسلم ، وليس له ما يعارضه .


ทัศนะที่ กล่าวว่า การซื้อขายแมว เป็นสิ่งต้องห้าม คือ ทัศนะที่มีน้ำหนัก เพราะมีรายงานยืนยัน การห้ามซื้อขายแมวจากท่านนบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยที่ไม่มีสิ่งใดมาคัดค้าน


روى مسلم (1569) عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ قَالَ : سَأَلْتُ جَابِرًا عَنْ ثَمَنِ الْكَلْبِ وَالسِّنَّوْرِ قَالَ : زَجَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ ذَلِكَ

รายงานโดยมุสลิม (หะดิษหมายเลข 1569) จากอบีซุบัยรฺ ว่า เขาได้กล่าวว่า “ ข้าพเจ้าได้ถามท่านญาบีร เกี่ยวกับเงินค่าหมาและแมว เขา(ญาบีร)กล่าวตอบว่า “ ท่านนบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ห้ามปรามจากดังกล่าวนั้น

وروى أبو داود (3479) والترمذي (1279) عَنْ جَابِرٍ بن عبد الله رضي الله عنهما قَالَ : ( نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ ثَمَنِ الْكَلْبِ وَالسِّنَّوْرِ) صححه الألباني في صحيح أبي داود .

และอบูดาวูดได้รายงาน (หะดิษหมายเลข 3479) และอัตติรมิซีย์(หะดิษหมายเลข 1279) จาก ญาบีร บิน อับดุลลอฮ (ร.ฎ)ว่า เขาได้กล่าวว่า “ รซูลุลลอฮ ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ห้ามไม่ให้เอาเงินค่าหมาและแมว” อัลบานีย์ ได้ระบุในเศาะเฮียะอบีดาวูดว่า เป็นหะดิษเศาะเฮียะ

و (السِّنَّوْرِ) هو الهر (القط) .

คำว่า “อัสสินเนารฺ” หมายถึง “แมว”

وقد ذهب بعض أهل العلم إلى تضعيف هذه الأحاديث ، ولكن قولهم مردود .

และได้มีนักวิชาการบางส่วนมีทัศนะว่า บรรดาหะดิษเหล่านี้ เฎาะอีฟ(หลักฐานอ่อน) แต่ คำพูดของพวกเขา ได้รับการปฏิเสธ (คัดค้าน)

قال النووي في المجموع (9/269) : " وأما ما ذكره الخطابي وابن المنذر أن الحديث ضعيف فغلط منهما ، لأن الحديث في صحيح مسلم بإسناد صحيح " انتهى .

อัลนาวาวีย์ (อิหม่ามนะวาวีย์) ได้กล่าวไว้ใน อัลมัจญมัวะ เล่ม 9 หน้า 269 ว่า “ สำหรับสิ่งที่อัลคิฏอบีย์และอิบนุมุนซิร ได้ระบุว่า แท้จริงหะดิษนั้น (หะดิษที่ห้ามซื้อขายแมว) ว่าเป็นหะดิษเฎาะอีฟ ก็เป็นความผิดพลาดจากเขาทั้งสอง เพราะว่าหะดิษ(ดังกล่าว) อยู่ในเศาะเฮียะมุสลิม ด้วยสายรายงานที่ถูกต้อง

”
وقال الشوكاني في "نيل الأوطار" (6/227) رداً على الجمهور الذين حملوا النهي في الحديث على كراهة التنزيه ، وأن بيعه ليس من مكارم الأخلاق والمروءات ، فقال : " ولا يخفى أن هذا إخراج للنهي عن معناه الحقيقي بلا مقتضٍِ " انتهى .


และอัชเชากานีย์ ได้กล่าวไว้ใน นัยลุลเอาฏอร เล่ม 6 หน้า 227 เป็นการ คัดค้าน นักวิชาการมหาชน (ญุมฮูร) ที่อ้างว่า การห้ามที่ระบุในหะดิษ หมายถึง การห้ามในเชิงมักรูฮตันซีฮ(หมายถึงน่ารังเกียจเป็นอย่างยิ่ง) และ(อ้างว่า)การซื้อขายแมว ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมารยาทอันดีงาม และมีเกียรติ และเขา(อัชเชากานีย์)กล่าวว่า "แท้จริงนี้คือการอธิบายความหมายคำว่าห้ามออกจากความหมายที่แท้จริงของมันโดยไม่มีเหตุผล


وقال البيهقي في السنن (6/18) رداً على الجمهور أيضاً : " وقد حمله بعض أهل العلم على الهر إذا توحش فلم يقدر على تسليمه ، ومنهم من زعم أن ذلك كان في ابتداء الإسلام حين كان محكوماً بنجاسته ، ثم حين صار محكوماً بطهارة سؤره حل ثمنه ، وليس على واحد من هذين القولين دلالة بينة " انتهى .


อัลบัยฮะกีย์ ได้กล่าวไว้ในอัสสุนัน เล่ม 6 หน้า 18 เป็นการคัดค้านทัศนะญุมฮูรอีกเช่นกัน ว่า “ นักวิชาการบางส่วนได้อ้างว่า เป็นไปได้ว่า หมายถึง แมวป่า ที่ไม่สามารถจับมันได้ และส่วนหนึ่งจากพวกเขา คือ ผู้ที่เข้าใจว่า เหตุการณ์(ที่ห้ามซื้อขายแมว)ดังกล่าว ปรากฏในช่วงเริ่มต้นของอิสลาม เมื่อมันถูกตัดสินว่า เป็นสิ่งที่สกปรก(นะญิส) ต่อมา เมื่อถูกตัดสิน(หุกุม)ว่า น้ำลายของมันสะอาด ราคาของมันก็เป็นที่อนุมัติ(หะลาล) ทั้งๆที่สองทัศนะดังกล่าวนี้ ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนเลย”


وجزم ابن القيم بتحريم بيعه في "زاد المعاد" (5/773) وقال : " وكذلك أفتى أبو هريرة رضي الله عنه وهو مذهب طاووس ومجاهد وجابر بن زيد وجميع أهل الظاهر ، وإحدى الروايتين عن أحمد ، وهو الصواب لصحة الحديث بذلك ، وعدم ما يعارضه فوجب القول به " انتهى .


และอิบนุกอ็ยยิม ได้ยืนยันไว้ใน ซาดุลมะอาด เล่ม 5 หน้า 773 ว่า การซื้อขายแมว เป็นสิ่งต้องห้าม และเขาได้กล่าวอีกว่า “ อบูฮุรัยเราะฮ (ร.ฎ) ได้ฟัตวาไว้เช่นดังกล่าวนั้น และมันเป็นทัศนะของ ฏอวูส, มุญาฮิด, ญาบีร บิน เซด และนักวิชาการกลุ่มที่ยึดถือตามตัวบท และเป็นรายงานหนึ่งจากสองรายงานจากอิหม่ามอะหมัด และมันคือทัศนะที่ถูกต้อง เพราะมีหะดิษเศาะเฮียะ ด้วยทัศนะดังกล่าว และ ไม่มีสิ่งใดมาค้านกับมัน ดังนั้น จึงจำเป็นจะต้องปฏิบัติตามมัน”


وقال ابن المنذر : " إن ثبت عن النبي صلى الله عليه وسلم النهي عن بيعه فبيعه باطل ، وإلا فجائز" انتهى من "المجموع" (9/269)

และอิบนุมุนซีร กล่าวว่า “หากปรากฏยืนยันการห้ามซื้อขายมัน จากท่านนบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ดังนั้น การซื้อขายมัน ถือเป็นโมฆะ และหากไม่มีการห้าม ก็ถือว่าอนุญาต – มัจญมัวะ เล่ม 9 หน้า 269

والله أعلم بالصواب
_________________
จะยืนหยัดอยู่บนความจริง แม้ว่าจะขมขื่นเพียงใดก็ตาม

[fai_sol]

ญะซากัลลิฮุค็อยร๊อน ครับ