Moradokislam.org - การศรัทธาและการทดสอบ

asan บันทึก "โดย อะสัน หมัดอะดั้ม

        การศรัทธา(الإيمان) หมายถึง การเชื่อด้วยใจ การยอมรับด้วยวาจา และการปฏิบัติด้วยอวัยวะ อันหมายถึง การแสดงออกด้วยการกระทำนั้นเอง
          อัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาตรัสว่า

قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ

ความว่า “ชาวอาหรับชนบทกล่าวว่า เราศรัทธา จงกล่าว(แก่พวกนั้นเถิดว่า) พวกท่านยังไม่ศรัทธาหรอก แท่พวกท่านจงกล่าวว่า “เรายอมสวามิภักดิ์แล้ว” และในขณะที่การศรัทธายังไม่ได้เข้าอยู่ในหัวใจของพวกท่าน” – อัลหุจญรอต/15          ท่านอิบนุกะษีร(ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)อธิบายว่า

وَقَدْ اُسْتُفِيدَ مِنْ هَذِهِ الْآيَة الْكَرِيمَة أَنَّ الْإِيمَان أَخَصُّ مِنْ الْإِسْلَامِ كَمَا هُوَ مَذْهَبُ أَهْلِ السُّنَّة وَالْجَمَاعَة , وَيَدُلّ عَلَيْهِ حَدِيث جِبْرِيل عَلَيْهِ الصَّلَاة وَالسَّلَام حِين سَأَلَ عَنْ الْإِسْلَام ثُمَّ عَنْ الْإِيمَان ثُمَّ عَنْ الْإِحْسَان فَتَرَقَّى مِنْ الْأَعَمّ إِلَى الْأَخَصّ ثُمَّ لِلْأَخَصِّ مِنْهُ

          อายะฮอันทรงเกียรตินี้ มีความหมายว่า คำว่า อีหม่านนั้น เฉพาะเจาะจงยิ่งกว่า คำว่า อิสลาม ตามทัศนะของอะฮลุสสุนนะฮวัลญะมาอะฮ และหะดิษญิบรีล อะลัยฮิสสลาม ได้แสดงบอกถึงมัน(ทัศนะดังกล่าว )เมื่อเขาได้ถามเกี่ยวกับ(ความหมาย)อัลอิสลาม หลังจากนั้นได้ถามเกี่ยวกับ ความหมายอัลอีหม่าน หลังจากนั้น ได้ถามเกี่ยวกับ ความหมายอัลเอียะซาน เพราะเขาได้เลื่อนระดับจาก คำที่มีความหมายครอบคลุม ไปยังคำที่มีความหมายที่เฉพาะกว่า หลังจากนั้น ก็จะเลื่อนไปยังที่จำกัดเฉพาะจากคำนั้น – ดูตัฟสีรอิบนิกะษีร อรรถาธิบายอายะฮที่ 14 ซูเราะฮ อัลหุจญรอต
        หลังจากที่อัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาได้ให้ท่านนบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิสัลลัม ชี้แจงแก่ชาวอาหรับชนบทกลุ่มหนึ่ง(จากตระกูลบนีอะสัด) ว่า การที่พวกเขาตัวเองว่า “เป็นผู้ศรัทธานั้น ไม่ถูกต้อง เพราะ การศรัทธายังไม่เข้าอยู่ในหัวใจของพวกเขา” พวกเขาอยู่ในฐานะของผู้ที่เป็นมุสลิม(ผู้สวามิภักดิ์)เท่านั้น
          ต่อมาพระองค์ได้กล่าวถึงคุณลักษณะของผู้ศรัทธาที่แท้จริงว่า

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ

          อันที่จริง บรรดาผู้ศรัทธาคือ บรรดาผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮและรอซูลของพระองค์ หลังจากนั้นพวกไม่มิได้รวนเร และพวกเขาเสียสละ ทรัพย์สินและชีวิตพวกเขาในวิถีทางของอัลลอฮ พวกเหล่านี้แหละคือ บรรดาผู้ที่มีความสัจจริง – อัลหุจญรอต/15ท่านอิบนุกะษีร(ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)อธิบายว่า

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ " أَيْ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الْكُمَّل " الَّذِينَ آمَنُوا بِاَللَّهِ وَرَسُوله ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا " أَيْ لَمْ يَشُكُّوا وَلَا تَزَلْزَلُوا بَلْ ثَبَتُوا عَلَى حَال وَاحِدَة , وَهِيَ التَّصْدِيق الْمَحْض " وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسهمْ فِي سَبِيل اللَّه " أَيْ وَبَذَلُوا مُهَجهمْ وَنَفَائِس أَمْوَالهمْ فِي طَاعَة اللَّه وَرِضْوَانه" أُولَئِكَ هُمْ الصَّادِقُونَ " أَيْ فِي قَوْلهمْ إِذَا قَالُوا إِنَّهُمْ مُؤْمِنُونَ لَا كَبَعْضِ الْأَعْرَاب الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ الْإِيمَان إِلَّا الْكَلِمَة الظَّاهِرَة

          อันที่จริง บรรดาผู้ศรัทธา หมายถึง บรรดาผู้ศรัทธาที่สมบูรณ์ คือ บรรดาผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮและรอซูลของพระองค์ หลังจากนั้นพวกไม่มิได้รวนเร หมายถึง พวกเขาไม่สงสัยและไม่รวนเร แต่ทว่า พวกคงมีความมั่นคงในสถานะเดียว (ไม่เปลี่ยนจุดยืน) คือ มีสัจจะอย่างแท้จริง และพวกเขาเสียสละ ทรัพย์สินและชีวิตพวกเขาในวิถีทางของอัลลอฮ หมายถึง พวกเขาอุทิศชีวิตและทรัพย์สินที่หามาได้ด้วยหยาดเหงื่อของพวกเขาในการภักดีต่ออัลลอฮและแสวงหาความโปรดปรานของพระองค์ พวกเหล่านี้แหละคือ บรรดาผู้ที่มีความสัจจริง หมายถึง มีความสัจจริงตามที่พวกเขาพูดว่า พวกเขา เป็นผู้ศรัทธา ซึ่งไม่เหมือนกับชาวอาหรับชนบทบางส่วนที่พวกเขาไม่มีอีหม่าน นอกจากเป็นเพียงถ้อยคำที่ปรากฏภายนอกเท่านั้น (ไม่ใช่เกิดจากใจ) -ดูตัฟสีรอิบนิกะษีร อรรถาธิบายอายะฮที่ 15 ซูเราะฮ อัลหุจญรอต

                       ส่วนการทดสอบในที่นี้ หมายถึง การทดสอบของอัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ต่อบ่าวของพระองค์ ว่า พวกเขามีความศรัทธาจริงหรือไม่ และมีศรัทธา(อีหม่าน)อยู่ในระดับใหน เพราะการศรัทธานั้น ไม่ใช่เพียงแต่กล่าวด้วยวาจาหรือปลายลิ้น    ดังที่อัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตาอาลาตรัสว่า

         أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ

          ความว่า “มนุษย์คิดหรือว่า พวกเขาถูกปล่อยให้กล่าวว่า “พวกเราศรัทธาแล้ว” ทั้งๆที่พวกเขายังมิได้ถูกทดสอบ”- อันอังกะบูต/2ท่านอิบนุกะษีร(ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)อธิบายว่า

وَمَعْنَاهُ أَنَّ اللَّه سُبْحَانه وَتَعَالَى لَا بُدّ أَنْ يَبْتَلِي عِبَاده الْمُؤْمِنِينَ بِحَسَبِ مَا عِنْدهمْ مِنْ الْإِيمَان كَمَا جَاءَ فِي الْحَدِيث الصَّحِيح " أَشَدّ النَّاس بَلَاء الْأَنْبِيَاء ثُمَّ الصَّالِحُونَ ثُمَّ الْأَمْثَل فَالْأَمْثَل يُبْتَلَى الرَّجُل عَلَى حَسَب دِينه فَإِنْ كَانَ فِي دِينه صَلَابَة زِيدَ لَهُ فِي الْبَلَاء

          และความหมายของมันคือ แท้จริงอัลลอฮ ซุบฮานะฮูวะตาอาลา ต้องทดสอบบรรดาบ่าวของพระองค์ ที่เป็นบรรดาผู้ศรัทธา ตามขีดความศรัทธาที่พวกเขามีอยู่ ดังที่ปรากฏในหะดิษเศาะเหียะว่า“ บรรดามนุษย์ที่ได้รับการทดสอบที่รุนแรงยิ่งคือ บรรดานบี รองลงมาคือบรรดาผู้ทรงธรรมทั้งหลาย รองลงมาคือผู้ที่อยู่ในระดับต่ำกว่า และรองลงมาคือผู้ที่อยู่ในระดับต่ำกว่าอีก คนหนึ่งจะถูกทดสอบตาม(ตามความมั่นคงแห่งการศรัทธา)ต่อศาสนาของเขา แล้วถ้าหากว่า เขามีความมั่นคงในศาสนาของเขา การทดสอบก็ถูกเพิ่มขึ้นสำหรับเขา - ดูตัฟสีรอิบนิกะษีร อรรถาธิบายอายะฮที่ 2 ซูเราะฮ อัลอังกะบูต

          จากหลักฐานแห่งอัลกุรอ่านและอัสสุนนะฮข้างต้น ชี้ให้เห็นว่า การเป็นผู้ศรัทธาที่แท้จริงนั้น ย่อมได้รับการทดสอบ เพื่อพิสูจน์ว่า เขาคือ “ผู้ศรัทธาที่แท้จริง “
          ท่านอัลหะซัน อัลบัศรี กล่าวว่า

إن الإيمان ليس بالتحلي ولا بالتمني , إن الإيمان ما وقر في القلب وصدقه العمل

          แท้จริง การศรัทธานั้น ไม่ใช่ด้วยการประดับ(กาย)และไม่ใช่ด้วยการปรารถนา(อย่างลมๆแล้งๆ) แต่การศรัทธาคือ สิ่งที่มั่นคงอยู่ในหัวใจ และ การกระทำ เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงการศรัทธานั้น – ดู อัลมุศอ็นนิฟ บาบุซซุฮดิ เล่ม 8 หน้า 258

.................

والله أعلم بالصواب "