อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[renovatio]

อัสลามุอาลัยกุม
มีคำถามไกล้ๆตัวผมครับ ฝากมาถาม
ถ้าเกิด จะนิกะในช่วง เดือนรอมดอน นี่จะมีความผิดอะไรมั้ยครับ

-นิกะ แบบไม่ได้จัดงานรื่นเริงอะไร นิกะในสุเหร่า มีแต่บุคคลไม่กี่คน ไม่ได้มีงาน


คือเรื่องมีอยู่ว่า
ถ้าเกิดนิกะไมได้ ฝ่ายชาย ก็ต้องพักอาศัยที่บ้านฝ่ายหญิง โดยไม่มีทางเลือก(มีความจำเป็น)เพราะไม่มีที่อยู่ แล้วค่อยนิกะหลังเดือนรอมดอน (อยู่ต่างประเทศ)
ช่วยแนะนำทีครับ ขอบแบบล่ะเอียดหน่อยนะครับ
จำเป้นต้องรู้จริงๆ

ยกตัวอย่างาทางออกหลายๆแบบก็ดีนะครับ

เงือนไขมีอยู่ว่า

-ต้องไปอยู่ต่างประเทศ(ยังไงก็ต้องไปตามกำหนด)
-แล้วมีที่พักที่เดียว คือบ้านฝ่ายหญืง (มีครอบครัว ญ อยู่ด้วย)

[asan]

มาดูฟัตวาของเช็ค มุหัมหมัด ศอลิห์อัลมุนัจญิด เกี่ยวกับกรณีนี้ดังนี้

الحمد لله
ليس في الشريعة أي نهي عن الزواج في رمضان لذات رمضان ، ولا في غيره من الأشهر ، بل الزواج جائز في أي يوم من أيام السنة
لكن الصائم في رمضان يمتنع عن الطعام والشراب والجماع من الفجر إلى غروب الشمس ، فإن كان يملك نفسه , ولا يخشى أن يفعل ما يفسد صيامه , فلا حرج عليه من الزواج في رمضان
والظاهر أن الذي يريد أن يبدأ حياته الزوجية في رمضان ، - غالباً - لا يستطيع الصبر عن زوجته الجديدة طوال النهار ، فيُخشى عليه من الوقوع في المحظور ، وانتهاك حرمة هذا الشهر الفضيل ، فيقع في الإثم الكبير ، مع وجوب القضاء والكفارة المغلظة ، وهي عتق رقبة ، فإن لم يجد فصيام شهرين متتابعين ، فإن لم يستطع فإطعام ستين مسكينًا ، وإذا تكرر الجماع في عدة أيام تكررت معه الكفارة بعدد الأيام
อัลหั้มดุลิลละฮ
"ในศาสนาบัญญัติไม่มีการห้ามใดๆเกี่ยวกับการแต่งงานในเดือนเราะมะฎอน สำหรับเดือนเราะมะฎอนเอง และ ไม่มีการห้ามในบรรดาเดือนอื่นจากนั้น แต่ตรงกันข้าม การแต่งงานนั้น อนุญาตในวันใหนก็ตามจากบรรดาวันทั้งเจ็ด
แต่ผู้ที่ถือศีลอดในเดือนเราะมะฎอนนั้น จะต้องงดเว้นจากการกิน,การดื่มและการมีเพศสัมพันธ์ เริ่มตั้งแต่รุ่งอรุณจนกระทั่งดวงอาทิตย์ตก แล้วถ้าปรากฏว่าเขาสามารถควบคุมตนเองได้และไม่กลัวว่าจะทำสิ่งที่ทำให้เสียศีลอดของเขา ก็ไม่มีความผิดใดแก่เขาผู้นั้น จากการแต่งงานในเดือนเราะมะฎอน และส่วนมาก ตามที่ปรากฏ ผู้ที่ต้องการเริ่มต้นชีวิตคู่ ในเดือนเราะมะฎอน ไม่สามารถอดทนจากภรรยาใหม่ของเขาตลอดทั้งวันได้ ก็เกรงว่าเขาจะตกอยู่ใน(การกระทำ))สิ่งที่ต้องห้าม และละเมิดเกียรติของเดือนที่ประเสริฐนี้ แล้วเขาได้ตกอยู่ในบาปใหญ่ พร้อมกับจำเป็นต้องถือศีลอดชดใช้และต้องเสียค่าไถ่โทษ(กัฟฟาเราะฮ)อย่างหนัก คือ การปล่อยทาสให้เป็นอิสระหนึ่งคน แล้วหากไม่มีความสามารถ ก็ให้ถือศีลอดสองเดือนติดต่อกัน แล้วหากไม่มีความสามารถอีกก็ให้เลี้ยงอาหารให้แก่คนขัดสนหกสิบคน และเมื่อเขามีเพศสัมพันธ์หลายครั้งในจำนวนหลายวัน การเสียค่าไถ่โทษ ก็ต้องเสียหลายครั้งตามจำนวนวันดังกล่าว"

........
ที่มา
http://www.islamqa.com/ar/ref/65736
.............