อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[AlGhuraba]

เป็นเง็ง กับเวปนี้จริงๆ
post อะไรไว้อย่างนึง หลับไปวัน-สองวัน กลับมา post ใหม่ ของเก่าหาย ของใหม่อยู่
อยู่ไป อยู่มา ของเก่ามา ของใหม่หาย..... อะไรกันนี่
เลยจำไม่ได้ว่า ชำระ ชะล้างสิ่งปฏิกูลก้อนไหนไปแล้วมั่ง
งง...งง...งง
เง็ง...เง็ง...เง็ง
งั้น ตามเช็ดไปเรื่อยๆ เท่าที่จำได้ละกัน.... นะ...จาน!

-----------------------------------
ชนรุ่นหลัง หลังจากที่ท่าน นบีสิ้นชีพไแล้ว ก่อนที่ เราจะมี "อะหะดีษนั้น เขาปฏิบัติศาสนกิจ กันอย่างไร?" โดยการสอนต่อๆกันมาใช่หรือไม่ครับ? เขาใช้อัลกุรอานเป็นแนวทาง และ ทำการปฏิบัติตามที่ท่านรอซูลสอนต่อกันมา (ถ้าเราจะไม่นับเริ่มจากท่านนบีอิบรอฮิม),
(matt : สีเหลือง - Mon Jul 17, 2006 2:29 am�)
-----------------------------------

การพยายามทุ่มเถียงว่า ยุคสะลัฟปฏิบัติอย่างไร เมื่อยังไม่มีหะดีษ มันเสมือนคนทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเองที่เดินผ่านร้านของเล่นแล้วก็เป็นอันต้องลงไปร้องชักดิ้นชักงอเพื่อที่จะเอาเครื่องบินที่ตั้งโชว์หน้าร้านให้ได้

หะดีษนั้นมีมาตั้งแต่ยุคท่านนบียังอยู่แล้ว มีทั้งชนิดที่จดบันทึก และไม่ได้จดบันทึก แต่ฝังไว้ใน microchip คุณภาพเยี่ยมของบรรดาเศาะหาบะฮฺ ถ้าจานยังไม่ฟั่นเฟือน น่าจะพอจำได้ถึงเรื่องราวของอบูชาฮฺ ที่ขอให้ท่านนบีบันทึกคำปราศรัยของท่านให้เขา ท่านนบีก็สั่งให้เศาะหาบะฮฺจัดการเรื่องนี้ให้ แล้วก็ยังมีเศาะหาบะฮฺท่านอื่นๆจดบันทึกคำสั่งคำสอนในโอกาสต่างๆไว้อีก เช่นอบูฮุร็อยเราะฮฺ หรืออับดุลลอฮฺ บินอัมร์ อิบนิลอฺาศ ซึ่งท่านผู้นี้นบีอนุญาตเจาะจงให้จดบันทึกคำสอนของท่านด้วยซ้ำหลังจากที่เคยสั่งห้ามในช่วงแรกๆที่ท่านนบีได้รับอัลกุรอาน ด้วยเกรงว่าในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่บรรดามุสลิมเพิ่งจะเปลี่ยนจากญาฮิลียะฮฺมาเป็นอิสลามนั้นคำพูดของท่านจะไปปะปนกับข้อความที่เป็นดำรัสของอัลลอฮฺในอัลกุรอาน ต่อมาเมื่ออีมานและความเข้าใจของประชาชนเข้ารูปเข้ารอยดีแล้วท่านนบีก็อนุญาตให้ทำการจดบันทึกคำพูดของท่านได้ จึงมีเศาะหาบะฮฺอีกหลายๆท่านจดจำคำสอน คำอธิบายของท่านนบีในโอกาสต่างๆแล้วบันทึกถ่ายทอดกันต่อมา ที่เป็นตัฟสีรอรรถาธิบายอัลกุรอานสืบทอดต่อกันมาจากความรู้ความเข้าใจที่ได้รับจากท่านนบีก็มีไม่ใช่น้อย เช่นท่านอิบนิอับบาส ท่านอะนัส ยุคนั้นอาจไม่ได้ทำเป็น hardcopy ไว้ แต่อยู่ในรูปของ software เศาะหาบะฮฺคนนึงไปสอนเมืองนึง อีกคนก็ไปสอนเมืองอื่น สานุศิษย์ของแต่ละท่านก็กระจายกันไปสอนที่อื่นๆอีก ในยุคตาบิอีนก็ทำเช่นเดียวกันอีก ทั้งหมดเหล่านั้นแหละคือ "คู่มือ" ที่บรรดาสะลัฟใช้ประกอบกับความทรงจำของตนที่สืบทอดกันมาในการทำความเข้าใจบทบัญญัติในอัลกุรอาน และปฏิบัติตามสุนนะฮฺของท่านนบีในยุคก่อนอิมามบุคอรี ....

ถ้านั่นคือสิ่งที่อาจานยอมรับว่าเป็นวิธีที่ถูกต้องในการสืบทอดสุนนะฮฺ ก็โปรดเข้าใจด้วยว่า มันมีทั้งที่เป็น software และ hardcopy เพราะนักเรียน เรียนอะไรมาไม่ว่าจะยุคไหนสมัยไหนเขาไม่ใช่จำอย่างเดียว แต่เขาจดด้วยครับ เพราะฉะนั้นตำราที่ใช้คู่กับอัลกุรอานนั้นมันมีมาตั้งแต่ยุคโน้นแล้ว อย่าใช้อคติและ egotism นำทางไปสู่ blind conclusion สิครับเพราะคน "บอด" ในโลกนี้ ในอาคิเราะฮฺมันจะเป็น "บอด" ที่สาหัสกว่า

وَمَن كَانَ فِي هَـذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلاً
ใครที่ในโลกนี้มันบอด ในอาคิเราะฮฺมันก็จะยิ่งบอดและหลงทางอย่างยิ่ง ( 17:72 )

สิ่งที่เราเคยคุยกันมาโดยยกตัวอย่างเรื่องการละหมาด อาจานพยายามย้ำว่าด้วยการบอกต่อ ก็เพียงพอแล้วในการรักษารูปแบบการละหมาดไม่ให้ผิดเพี้ยน ถ้าผมจะถามว่าที่เราเห็นการละหมาดไม่เหมือนกันในท้องที่ต่างถิ่นนั้นเกิดจากอะไร อาจานก็โทษให้เป็นความผิดของหะดีษ แล้วอาจานก็อ้างถึงสิ่งที่ได้พบเห็นคุณพ่อทำแล้วอาจานก็ทำตาม และเชื่อว่านั่นคือรูปแบบที่ถูกต้อง ผมสงสัยจริงๆครับว่า อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด? และแน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้

อาจานลองไปดูที่ที่เขาสอนเด็กละหมาดสิครับ เวลาสอนเด็กเนี่ย มันก็คือสอนด้วยระบบบอกต่อทำตามๆกันมาตามมาตรฐานของอาจานน่ะแหละ ไม่มีที่ไหนเขาสอนด้วยการเอาหะดีษมาให้อ่าน แต่ครูทำให้ดูแล้วนักเรียนก็ทำตาม เอาเด็กโรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน ครูเดียวกัน สัก 20 คนมาละหมาดให้ดูกันเดี่ยวๆ สิครับ จานจะเห็นการละหมาดที่ต่างกันไปไม่ต่ำกว่า 5 รูปแบบ หรือถ้าเป็นคราวซวย อาจจะเจอ 20 แบบ ต่างคนต่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในการละหมาดไปเลยก็ได้ ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง อันไหนใครละหมาดถูกต้องตามนบีมากที่สุดในระบบ "ทำตามๆกัน" ล่ะครับ?

ผมเคยพูดถึงเกมคนใบ้..จำได้มั้ย ที่อาจานแกล้งทำเป็นหายตัวไป ไม่ยอมตอบ... คนที่ 1 ทำท่าทางอะไรบางอย่างให้คนที่ 2 ดู แล้วให้คนที่ 2 ทำให้คนที่ 3 ดู จากนั้นก็ 4-5-6-7.... จะต่อกันไปกี่คนก็แล้วแต่ เอาคนสุดท้ายนั่นมาทำท่าที่ได้เห็นมา เทียบกับคนที่ 1 มันจะต่างกันไปเป็นคนละเรื่องเลย แล้วการละหมาดระบบทำตามๆกันโดยไม่มีอะไรเป็น reference ที่เป็นแก่นสารเลย มันจะรักษารูปแบบดั้งเดิมไปได้ไกลแค่ไหน?

ในยุคที่มีการรวบรวมหะดีษนั่นแหละ ผมเชื่อว่า การปฏิบัติอิบาดะฮฺต่างๆ ซึ่งอาจานก็ยอมรับว่า ยุคที่ดีที่สุด ถูกต้องที่สุด ก็คือยุคของท่านนบี แล้วยุคต่อจากนั้นก็ดีและถูกต้องรองลงมา รองลงมา แล้วก็รองลงมาเรื่อยๆ นั่นหมายความว่า ความถูกต้องมันค่อยๆ distort ไปตามกาลเวลา ใช่หรือไม่? ซึ่งถ้าปล่อยให้เป็นเช่นนั้นต่อไป ในเมืองไทย การละหมาดกับรำวงอาจจะไม่มีอะไรต่างกัน ขณะที่ในประเทศที่เศษสวะบางชิ้นจากเมืองไทยลอยไปอาศัยใบบุญอยู่ เช่นอเมริกา อาจจะแยกไม่ออกว่าอันไหนละหมาด อันไหน hip-hop หรือว่า rock-n-roll

----------------------------------------
คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้

[IRF]

ทางเว็บคงจะมีการขัดข้องทางเทคนิคเล็กน้อย คราวก่อนโพสต์ตอบคุณ matt ไป มีข้อความได้ 1 วัน หลังจากนั้นก็หายไป แล้วอีก 3 วันก็โผล่มาอีก ...แล้วจากนั้นก็หายสาบสูญ

แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวว่างๆจะเข้ามาคุยใหม่ ... เดี๋ยวยังอยู่ในประเด็นแหละครับ
ว่าตกลงเชื่อแน่นอน คุณ matt เชื่อฟังนบีแน่นอน แต่ปัญหาคือจะเชื่อตำราที่บันทึกได้อย่างไร ว่าที่เขาบันทึกนั้นเป็นคำพูดนบีจริงๆ?? ..อ่า ประเด็นนี้เดี๋ยวคุยกันต่อ

[AlGhuraba]

ในการ เปรียบเทียบ สิ่งที่มนุษย์ เล่าหรืออ้างว่า เหตุการนั้นๆ เกิดจากใคร หรือ มนุษย์ ผู้ใดกล่าว จึง ต่าง กับ Miracle ที่พระเจ้า ทรง บันดาล ให้ เกิดขึ้น ใน ตัว ท่านรอซูล ซึ่งเป็นมนุษย์ และพระเจ้าทรงยืนยันไว้ใน บัญญัติของพระองค์
ส่วนอะหะดีษนั้น เป็น เรื่อง ที่ "มนุษย์เล่าให้เราฟัง" ถ้าเราปฏิเสธท่านอิมามบุคอรี" เราจะไม่เสียศรัทธา แต่ถ้าเราปฏิเสธ.."อัลกุรอาน" อัลกุรอานแล้ว เราจะเสียศรัทธาต่อ "อัลลอฮ์" และ ปฎิเสธ คำบัญชาของอัลลอฮ์ ที่ สั่ง ให้เชื่อฟังและรักท่าน รอซูล เป็นการ เสียศรัทธา ถึงสองต่อ

(matt : สีเหลือง : Tue Jul 11, 2006 11:10 pm�)
--------------------------------
อันว่าเรื่องความเชื่อถือได้ของหะดีษนั้น เราก็เคยเสวนากันมาเยอะแล้ว แต่อาจานก็ยังคง "บื้อ" อยู่เหมือนเดิม คำกล่าวของ "คน" นั้นมันมีหลายอย่าง ชนิดที่เชื่อได้ก็มี เชื่อไม่ได้ก็มี ชนิดที่ต้องเชื่อ ก็มี ถ้าอาจานจะเหมาว่า ถ้าเป็นคำพูดคำกล่าวของคนแล้ว เป็นเชื่อไม่ได้ไปซะหมดละก็ อาจานจะพูดปาวๆอยู่ทำไม แหลทั้งเพ... ไม่มีใครเชื่อใครกันแล้ว...ทั้งโลก

ทีนี้เราก็ต้องมาดูว่าใครเชื่อได้ ใครเชื่อไม่ได้ และควรมีทัศนคติอย่างไรต่อบุคคลต่างๆ
ประการแรก อัลลอฮฺสั่งไห้เรามองมุสลิมที่ยึดมั่น ถือมั่น ปฏิบัติดีตามบัญชาของศาสนา ในแง่ดีไว้ก่อน และอย่าหูเบาหลงเชื่อคำใส่ร้ายต่างๆง่ายนัก อันนี้มีอยู่ในอัลกุรอานชัดเจน

لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُّبِينٌ

"ไฉนเล่า เมื่อบรรดามุอ์มินชายและมุอ์มินหญิงได้ยินเรื่องนั้น จึงไม่คิดถึงตัวของพวกเขาในทางที่ดี และกล่าวว่านั่นคือเรื่องโกหกอย่างชัดแจ้ง" (24:12)

แต่อาจานแมทท์ ปฏิเสธอายะฮฺนี้ กล่าวหาปรักปรำว่าบรรพชนมุสลิมมากมายรวมหัวกันลวงโลก โดยไม่มีหลักฐานใดๆมายืนยันคำใส่ร้ายนั้นแม้แต่อย่างเดียว นอกจาก "คิดเดาเอาเอง" แล้วก็วาดภาพระบายสีเป็นตุเป็นตะ
การปฏิเสธเพียงอายะฮฺเดียวก็ถือเป็นการปฏิเสธอัลกุรอานทั้งหมด
ซึ่งก็หมายถึง ปฏิเสธความเป็นศาสนทูตจากอัลลอฮฺ ของท่านนบีฯ ด้วย
ซึ่งเท่ากับว่า ปฏิเสธอัลลอฮฺโดยตรง .... เราเรียกว่า กุฟร์ ครับ

ประการที่สอง ในการทำนิติกรรม หรือการพิจารณาคดีความใดๆ อัลลอฮฺทรงกำหนดให้มีพยาน และทรงกล่าวเรื่องพยานไว้ในหลายๆอายะฮฺ คงไม่จำเป็นต้องนำมาอ้างในที่นี้ เรื่องราวระหว่างมนุษย์ด้วยกันนั้น มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่เป็นพยานยืนยันแก่กันได้ ใครพูดอะไร ทำอะไร ที่ไหน นาย พ. นาย ด. นาย ร..... นายอะไรต่ออะไร รู้เห็นเป็นพยาน ก็มาให้การยืนยันกันได้ว่า สิ่งนั้น เรื่องนี้ เกิดขึ้นตรงนั้น ตรงนี้ มีสภาพอย่างไร มีเหตุแวดล้อมอย่างไร เราสืบกันได้ พยานมีคุณสมบัติอย่างไรจึงจะน่าเชื่อถือ เหล่านี้เป็นสิ่งที่ยอมรับกันทั่วโลก จากคำให้การเหล่านั้นเราสามารถสืบสวนทวนความกันจนสรุปได้ว่าเหตุการณ์นั้นๆเกิดขึ้นจริง โดยมีคนนั้น คนนี้เป็นผู้กระทำ ยิ่งกว่านั้น บัญญัติต่างๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ระบุไว้ชัดเจนในอัลกุรอานให้มุสลิมทั้งโลก ทุกยุค ทุกสมัย ยึดถือปฏิบัติมาตั้งแต่ตอนที่อัลกุรอานถูกประทานมา จวบจนถึงกิยามะฮฺ ใช่ว่าจะให้ใช้เฉพาะ 3 ชั่วอายุคนในช่วงแรกๆที่เต็มไปด้วย"หัวกะทิ"ของบรรดาผู้ศรัทธาเท่านั้น แม้แต่สมัยนี้ที่ผู้คนก็ไม่ค่อยจะ "ศอและห์" เท่าไหร่ บัญญัตินี้ก็ยังคงมีผลบังคับใช้ ยังคงให้เชื่อ ให้รับฟังคำให้การ คำบอกเล่าของบุคคลในการยืนยันความเป็นไปของเหตุการณ์อยู่ "ถ้า" เป็นบุคคลที่มีคุณสมบัติ อย่างนี้ - อย่างนี้ - อย่างนี้ ..... มิใช่หรือ?

ประการที่สาม บรรดานักวิชาการมุสลิมในยุคต้นๆ ท่านมีกระบวนการตรวจสอบที่เข้มงวด รัดกุม จนเป็นที่ยอมรับในระดับนักวิชาการทั่วโลก เมื่อความเข้มงวดนี้ผนวกเข้ากับอีมานศรัทธา และความเสียสละอย่างสูงของท่านเหล่านั้น ผลงานที่ออกมาย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่งทั้งในเชิงวิชาการและการศรัทธา เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป แม้ระดับความถูกต้องอาจเทียบไม่ได้กับอัลกุรอาน แต่ก็สามารถนำมาใช้ประกอบการพิจารณา ความหมาย นัยยะ และหุกุมต่างๆในอัลกุรอานได้เป็นอย่างดี เพื่อไม่ให้มีการตีความที่ผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริง

ในเรื่องการกลั่นกรองหะดีษอย่างเข้มงวด มีมาตรการที่รัดกุมเพียงใด และการทำบันทึกประวัติบุคคลต่างๆในสายรายงานหะดีษ ที่เรียกว่า อัสมาอุรริญาล หรือ "ชื่อคน" นั้น มันไม่ใช่แค่ชื่อ แต่มันเป็นวิชาการแขนงหนึ่งทีเดียว สิ่งเหล่านี้ ผมเข้าใจว่า คุณครู asan หรือผู้รู้ท่านอื่นที่ร่ำเรียนมาโดยตรงน่าจะให้รายละเอียดได้ดีกว่าผม จึงขอเว้นที่จะกล่าวในส่วนนี้ครับ

รายละเอียดของสิ่งที่สรุปมาลงกันใหม่อีกครั้งวันนี้ มีอยู่แล้วที่เวปมรดกฯนี่แหละ ใน Mattism Conspiracy Episode-II (หะดีษไม่ใช่วะฮีย์) กระทู้ มรดกอิสลาม (กระดาน ลัทธิและนิกาย) ที่อาจานเป็นคนเปิดเอง นึกไม่ออกก็ตามไปดูที่นี่เลยครับ..
http://moradokislam.org/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=113&start=309

พูดมาขนาดนี้แล้วว่า อัลลอฮฺสั่งให้มองคนในแง่ดี สั่งให้รับฟังคำพูดของพยานที่เป็นมนุษย์ด้วยกันซึ่งมีคุณสมบัติที่ดีไม่บกพร่องด่างพร้อย และให้ระวังการใส่ความโดยไม่มีหลักฐาน ผมมองไม่ออกว่าอาจานแมทท์จะเอาประเด็นไหนมาอ้างอีกว่า หะดีษเศาะเฮียะห์เชื่อถือไม่ได้... แต่ละคนในสายราย เป็นคนศอและห์ซึ่งได้รับการตรวจสอบกลั่นกรองแล้ว อาจานจะปรักปรำคนไหนด้วยหลักฐานใดเล่าครับว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้ จนเมื่อรายงานนั้นถูกอ้างกลับไปจนถึงท่านรอซูล นั่นย่อมหมายความว่า ท่านรอซูล กล่าวเช่นนั้นจริง ปฏิบัติเช่นนั้นจริง ห้ามเช่นนั้นจริง และสั่งใช้เช่นนั้นจริง

เมื่อยืนยันได้แล้วว่า เรื่องนั้นเป็นความจริง นั่นก็หมายความว่า มันคือบัญชาที่มาจากอัลลอฮฺ เพราะท่านนบีไม่ใช่เด็กเลี้ยงแกะตามความหมายของนิทานอีสป ท่านจะไม่สอนสิ่งใดในเรื่องของศาสนา นอกจากสิ่งที่เป็นวะฮีมาจากอัลลอฮฺเท่านั้น นั่นเท่ากับว่า การปฏิเสธหะดีษเศาะเฮียะห์ ก็คือ การปฏิเสธอัลลอฮฺนั่นเอง

[AlGhuraba]

การเชื่อถือ ในพระเจ้า "อัลลอฮ์" นั้น, เกิดในหัวใจของมนุษย์ ซึ่ง มาในรูปต่างๆ กัน ตั้งแต่ท่าน นบีอดัม ถูกสร้างขึ้นมาแล้ว, โดย ความรู้สึกที่มีอำนาจ สูงสุด และ ความรู้สึกที่มนุษย์ วิงวอนขอความช่วยเหลือ ในเมื่อเวลา ตกใจ หรือ อยู่ในอันตรายอย่างคับขัน ซึ่งมนุษย์ ด้วยกัน ไม่สามารถจะให้ควาวมช่วยเหลือได้ หรือจะมองหาผู้ใดมาช่วยก็ไม่ได้ โดยที่ไม่จำเป็นว่าผุ้คนเหล่านั้น นับถือศาสนาอะไร .หรือเป็นมุสลิมหรือไม่....ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็น Miracle อย่างหนึ่งที่พระเจ้า"อัลลอฮ์" ทรงดลบันดาลให้เกิด แก่มนุษย์ อยู่ทุกๆวัน เรื่อยมาจนกระทั่งที่ปรากฎอยู่ในทุกวันนี้ ดังนั้นเราจะเห็นว่า ควาวมศรัทธา ต่อพระเจ้านั้น ต้องมีมาก่อน "อัลกุรอาน" อย่างแน่นอน และก่อน ที่ นบี อิบรอ ฮิม จะรู้จักพระเจ้า

(matt : สีเหลือง , Tue Jul 11, 2006 11:10 pm�)
=============================

ผมอ่านข้อความนี้แล้วรู้สึกไม่ค่อยแน่ใจนะครับว่าจะเข้าใจความคิดของอาจานผิดไปหรือไม่ ถ้าถูกก็ขออภัย ที่จำเป็นต้องเรียนชี้แจงว่า....
"การเชื่อถือ ในพระเจ้า "อัลลอฮ์" นั้น, เกิดในหัวใจของมนุษย์ ซึ่ง มาในรูปต่างๆ กัน ตั้งแต่ท่าน นบีอดัม ถูกสร้างขึ้นมาแล้ว, " แสดงว่า อัลลอฮฺทรงสร้างอาดัม สร้างคู่ครองของท่าน และมนุษยชาติทั้งหลายมาแล้วปล่อยให้ระหนไขว่คว้าหาพระผู้สร้าง หาสัจธรรมกันเอาเอง บ้างก็ค้นพบ บ้างก็หลงทางและเตลิดเปิดเปิง จึงเกิดความเชื่อถือออกไปในรูปแบบต่างๆ อย่างนั้นหรือครับ??? ขอให้ดูนี่นะครับ

وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
และพระองค์ได้ทรงสอนบรรดานามของทั้งปวงให้แก่อาดัม ภายหลังได้ทรงแสดงสิ่งเหล่านั้นแก่มะลาอิกะฮฺ แล้วตรัสว่า จงบอกบรรดาชื่อของสิ่งเหล่านั้นแก่ข้า หากพวกเจ้าเป็นผู้พูดจริง ( 2:31 )
فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
ภายหลังอาดัมได้เรียนรู้คำวิงวอนจากพระเจ้าของเขา แล้วพระองค์อภัยโทษแก่เขา แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ ( 2:37 )

นบีอาดัมรู้จักอัลลอฮฺมาตั้งแต่แรกแล้วละครับ มีความรู้ ความเข้าใจในการดำเนินชีวิต ในการอิบาดะฮฺต่อพระองค์ ฯลฯ รู้ได้ด้วยการที่อัลลอฮฺทรงทำให้รู้ ทรงสอน ทรงสำแดงให้ประจักษ์แก่ท่านนบีอาดัมโดยตรง ความรู้และทักษะเหล่านั้นก็ถ่ายทอดยังลูกหลาน คือมนุษยชาติทั้งมวลต่อมา ซึ่งต่างก็ยอมรับอัลลอฮฺเป็นเจ้ามาตั้งแต่ต้น

وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ
และจงรำลึกขณะที่พระเจ้าของเจ้าได้เอาจากลูกหลานของอาดัม ซึ่งลูก ๆ ของพวกเขาจากหลังของพวกเขา และให้พวกเขายืนยันแก่ตัวของเขาเอง(โดยตอบคำถามที่ว่า) ข้ามิใช่พระเจ้าของพวกเจ้าดอกหรือ? พวกเขากล่าวว่าใช่ขอรับ พวกข้าพระองค์ขอยืนยัน (มิฉันนั้น) พวกเจ้าจะกล่าวในวันกิยามะฮฺว่า แท้จริงพวกข้าพระองค์ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องนี้ ( 7:172 )

นั่นคือการยอมรับอัลลอฮฺในระดับที่น่าจะเรียกได้ว่าฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึกของมนุษย์แต่ละคน และนั่นคือเหตุผลที่มนุษย์ในยุคหลังๆ แม้จะเกิดหรือเติบโตมาในครอบครัว ในสังคมที่ไม่ใส่ใจเรื่องพระเจ้ายังมักจะรำลึกนึกถึงอำนาจบางอย่างที่อยู่เหนือธรรมชาติเมื่อยามมีภัย แม้เขาจะไม่รู้ว่าจะเรียกอำนาจนั้นว่าอย่างไรก็ตาม

ความคิดที่ว่า มนุษย์เกิดมาอย่างระหน ไร้ทางนำ แล้วอยู่ว่างๆก็มานั่งเหม่อมองดูสายฝนพรำ ดูสายน้ำไหล ดูต้นไม้ใบหญ้า ดูจันทรา มวลหมู่ดารา มาจนถึงดวงตะวัน แล้วก็มาบวก ลบ คูณ หาร เกิดเป็นสำนึกถึงอำนาจเหนือธรรมชาติ สร้างจินตนาการลูกโซ่ต่อมาจนกลายเป็น"พระเจ้า"นั้น มันเป็นระบบการล้างสมองของพวกไม่มีศาสนา ไม่เชื่อพระเจ้าครับ การนับถือพระเจ้าองค์เดียวนั้นมีมาพร้อมกับท่านนบีอาดัม อัลลอฮฺองค์เดียวเท่านั้น ไม่มีความคิดพิเรนๆอะไรแปลกปลอมเลย แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความคิดก็เริ่มแตกออกไป แยกออกไป เนื่องจากความดื้อรั้นและความคิดชั่วๆ

كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
มนุษย์นั้นเคยเป็นประชาชาติเดียวกัน ภายหลังอัลลอฮฺได้ส่งบรรดานบีมาในฐานะผู้แจ้งข่าวดี และผู้ตักเตือน และได้ทรงประทานคัมภีร์อันกอปรไปด้วยความจริงลงมากับพวกเขาด้วยเพื่อว่าคัมภีร์นั้นจะได้ตัดสินระหว่างมนุษย์ในสิ่งที่พวกเขาขัดแย้งกัน และไม่มีใครที่ขัดแย้งในคัมภีร์นั้น นอกจากบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้นมา หลังจากที่บรรดาหลักฐานอันชัดเแจ้งได้มายังพวกเขาเหล่านั้น ทั้งนี้เพราะความอิจฉาริษยาในระหว่างพวกเขา แล้วอัลลอฮ์ก็ทรงแนะนำแก่บรรดาผู้ศรัทธา ซึ่งความจริงที่พวกเขาขัดแย้งกันด้วยอนุมัติของพระองค์ และอัลลอฮฺนั้นทรงแนะนำผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ไปสู่ทางอันเที่ยงตรง ( 2:213 )

أُمَّةً وَاحِدَةً เป็นประชาชาติเดียวกัน คืออยู่ในแนวทางเดียวกับท่านนบีอาดัม ในการยอมรับนับถืออัลลอฮฺเป็นเจ้าองค์เดียว (Islamic Monotheism) เพราะฉะนั้นความเชื่อนี้จึงมิใช่ต่างกันมาตั้งแต่สร้างนบีอาดัม แต่มันมาแตกกันตอนที่พวกดื้อๆยุคหลัง มันเสกสรรปั้นแต่ง แสวงหาภาคีอื่นๆมาสักการะกันนั่นแหละ อัลลอฮฺจึงทรงแต่งตั้งนบีต่างๆให้มาลากกลับเข้าทางเดิมเป็นระยะๆ เริ่มตั้งแต่นบีอิดรีส

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا
และจงกล่าวถึงเรื่องของอิดรีสที่อยู่ในคัมภีร์ แท้จริงเขาเป็นผู้ซื่อสัตย์ เป็นนบี ( 19:56 )

จนกระทั่งมาถึงนบีนูห์ ขนาดล้างบางกันไปแล้วรอบนึง เหลือแต่คนดีมีอีมานรอดมากับเรือนบีนูห์ ก็ยังคงมีพวกแตกแถวโผล่ออกมาอีกจนได้ แล้วก็ออกลูกออกหลาน แตกหน่อขยายพันธุ์กันออกไปเป็นดอกเห็ด อันเป็นที่มาของกลุ่มชน สังคม อุดมการณ์ และลัทธิต่างๆมากมายทั้งที่ยังคงมีพระเจ้าเป็นหลักอยู่และไม่มีพระเจ้า พวกเหล่านั้นล้วนเป็นส่วนที่แตกหน่อแยกตัวออกไปจากอิสลามทั้งสิ้น กระนั้นก็ตามความรู้สึกถึงอำนาจสูงสุด ( The Supreme Being ) ก็ยังคงผนึกแน่นอยู่ในจิตใต้สำนึกของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าเขาจะแสดงตัวว่ายอมรับหรือไม่ยอมรับพระองค์ก็ตาม แต่ครั้นเมื่อถึงภาวะคับขัน สิ่งนั้นจึงจะออกมากระตุ้นเตือนเขาให้รำลึกถึงพระองค์อีกครั้งหนึ่ง จนเมื่อพระองค์ทรงช่วยเขาให้รอดจากสถานการณ์นั้น มันก็อยู่ที่ว่า egoism หรือว่า submission จะเข้ามา take over ต่อไป (ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ... ดัดจริตใช้ภาษาฝรั่งซะด้วย ... ผิดๆถูกๆ ก็ช่างมันเหอะ นะ)

ในอัลกุรอานมีกล่าวถึงท่านนบีอิบรอฮีมกับดวงดาว ดวงจันทร์ ดวงตะวันในซูเราะฮฺ อัลอันอฺามว่า

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَـذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِينَ
فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ
فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـذَا رَبِّي هَـذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ
إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
ครั้นเมื่อกลางคืนปกคลุมเขา เขาได้เห็นดาวดวงหนึ่ง เขากล่าวว่า นี้คือพระเจ้าของฉัน แต่เมื่อมันลับไป เขาก็กล่าวว่า ฉันไม่ชอบบรรดาสิ่งที่ลับไป
ครั้นเมื่อเขาเห็นดวงจันทร์กำลังขึ้นเขาก็กล่าวว่านี้คือพระเจ้าของฉัน แต่เมื่อมันลับไป เขาก็กล่าวว่านี้คือพระเจ้าของฉัน แต่เมื่อมันลับไป เขาก็กล่าวว่า ถ้าพระเจ้าของฉันมิได้ทรงแนะนำฉันแล้ว แน่นอนฉันก็จะกลายเป็นคนหนึ่งในกลุ่มชนที่หลงผิด
ครั้นเมื่อเขาเห็นดวงอาทิตย์กำลังขึ้นเขาก็กล่าวว่า นี้แหละคือพระเจ้าของฉัน นี้แหละใหญ่กว่า แต่เมื่อมันได้ลับไป เขาก็กล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉัน! แท้จริงฉันขอปลีกตัวออก จากสิ่งที่พวกท่านให้มีภาคีขึ้น(แก่อัลลอฮ์)
แท้จริงข้าพระองค์ขอผินหน้าของข้าพระองค์แด่ผู้ที่สร้างบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดินในฐานะผู้ใฝ่หาความจริง ผู้สวามิภักดิ์และข้าพระองค์มิใช่คนหนึ่งในหมู่ผู้ให้มีภาคีขึ้น
( 6:76-79 )

เห็นดาวก็บอกว่านี่พระเจ้า
เห็นเดือนก็บอกว่านี่พระเจ้า
เห็นตะวันก็บอกว่านี่พระเจ้า ...
มันไม่ใช่อย่างงั้นหรอกครับ ไม่ใช่ว่านบีอิบรอฮีมอยู่ในความระหนจนต้องแสวงหาพระเจ้าเอาเองและเที่ยวไปทึกทักเอาว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นพระเจ้า! นั่นเป็นฉากหนึ่งในการ debate กับบิดาของท่าน กับประชาชนของท่านซึ่งสักการะบูชา ดวงดาว ดวงเดือน ดวงตะวันเป็นพระเจ้าหรือเป็น ทส.คนสนิทของอัลลอฮฺ เพื่อจะให้ช่วยวิ่งเต้นต่ออัลลอฮฺตามความปรารถนาของพวกเขา ในอายะฮฺก่อนหน้านั้น อัลลอฮฺทรงเล่าว่า ...

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ
وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ
และจงรำลึกขณะที่อิบรอฮีมได้กล่าวแก่บิดาของเขา คืออาซัรว่า ท่านจะยึดถือเอาบรรดาเจว็ดเป็นที่เคารพสักการะกระนั้นหรือ?แท้จริงฉันเห็นว่าท่านและกลุ่มชนของท่านนั้นอยู่ในความหลงผิดอันชัดแจ้ง
และในทำนองนั้นแหละ เราจะให้อิบรอฮีมเห็นอำนาจอันยิ่งใหญ่ ในบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดินและเพื่อเขาจะได้เป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เชื่อมั่นทั้งหลาย
( 6:74-75 )

การโต้เถียงระหว่างอิบรอฮีมกับบิดาแสดงว่าท่านนบีอิบรอฮีมปฏิเสธพระเจ้าอื่นๆโดยสิ้นเชิง ไม่ใช่ท่านไม่รู้จักพระเจ้า อัลลอฮฺทรงเล่าให้เราทราบในซูเราะฮฺ มัรยัม ถึงรายละเอียดเพิ่มเติมในการเจรจานี้ว่า..

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا
يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا
และจงกล่าวถึง (เรื่องของ) อิบรอฮีมที่อยู่ในคัมภีร์ แท้จริงเขาเป็นผู้ซื่อสัตย์ เป็นนะบี
และจงรำลึกถึงเมื่อเขากล่าวแก่บิดาของเขาว่า “โอ้พ่อจ๋า ทำไมท่านจึงเคารพบูชาสิ่งที่ไม่ได้ยินและไม่เห็น และไม่ให้ประโยชน์อันใดแก่ท่านเลย ?
“โอ้พ่อจ๋า แท้จริงความรู้ได้มีมายังฉันแล้ว ซึ่งมิได้มีมายังท่าน ดังนั้น จงเชื่อฟังปฏิบัติตามฉันเถิด ฉันจะชี้แนะท่านสู่ทางที่ราบรื่น"
( 19:41-43 )

ท่านนบีรู้อะไรที่บิดาไม่รู้?.... เตาฮีด งัยครับ ! นั่นคือท่านยึดมั่นในอัลลอฮฺเป็นเจ้าองค์เดียวมาก่อนหน้านั้นแล้ว ตามที่อัลลอฮฺทรงบอกว่า

وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِه عَالِمِينَ
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ
และโดยแน่นอน เราได้ให้ รุชด์ แก่อิบรอฮีม แต่ครั้งก่อน โดยที่เรารู้จักเขาดี
ขณะที่เขากล่าวแก่บิดาของเขาและกลุ่มชนของเขาว่า “รูปปั้นอะไรกันนี่ที่พวกท่านเฝ้าบูชากัน"
( 21:51-52 )

رشد รุชด์ คือการยืนหยัดยึดมั่นอยู่บนแนวทางที่ถูกต้อง เที่ยงธรรม โดยได้รับฮิดาะฮฺจากอัลลอฮฺ คุณสมบัติอันนี้ท่านนบีอิบรอฮีมได้รับมาตั้งแต่ "ก่อน - من قبل" คือตั้งแต่เด็กแล้ว ดังนั้นที่อัลกุรอานบอกว่าท่านกล่าวว่า "นี่คือพระเจ้าของฉัน" เมื่อเห็นดาว เห็นดวงจันทร์ เห็นดวงอาทิตย์นั้นไม่ได้หมายความท่านแสวงหาพระเจ้าเปะปะไปเรื่อยเปื่อยหรอกครับ แต่ประโยคอย่างนี้เค้าเรียกว่าเป็นคำถามเชิงตำหนิ ( الإستفهام والتوبيخ ) โดยละคำแสดงคำถามไว้ นั่นคือ هَذَا رَبِّي ในที่นี้เท่ากับ أَهَذَا رَبِّي หรือ ""เนี่ยเหรอ(ที่พวกท่านอุปโลกน์ให้เป็น)พระเจ้าของฉัน?" ไม่มีทาง!... พวกมันเป็นพระเจ้าไม่ได้หรอก มันขึ้นแล้วก็ลง มันมาแล้วก็ไป ผลุบๆโผล่ๆ เป็นเพียงสิ่งถูกสร้างที่ถูกกำหนดวิถีทางให้โคจรไปตามจักรราศีของมันเท่านั้น ไม่มีอำนาจบันดาลให้คุณให้โทษอันใดแก่ใครได้หรอก ท่านนบีไม่มีทางมีทัศนคติผิดๆเกี่ยวกับอัลลอฮฺอย่างนั้น(หมายถึงทึกทักสิ่งต่างๆเป็นพระเจ้าแข่งกับอัลลอฮฺ)ได้เป็นอันขาด เป็นไปไม่ได้ที่รอซูลคนหนึ่งคนใดจะมีช่วงเวลาแม้เพียงเสี้ยวหนึ่งในชีวิตที่จะเอาใจออกห่างไปจากอัลลอฮฺ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นดวงดาว ดวงจันทร์ หรือดวงอาทิตย์ที่กล่าวถึงนั่นคือ เครื่องหมายแห่งอำนาจของพระองค์ที่ทรงสำแดงแก่ท่านนบีอิบรอฮีมเพื่อเสริมความมั่นคงในศรัทธาตามที่พระองค์ทรงบอกว่า

وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ
และในทำนองนั้นแหละ เราจะให้อิบรอฮีมเห็นอำนาจอันยิ่งใหญ่ ในบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดินและเพื่อเขาจะได้เป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เชื่อมั่นทั้งหลาย ( 6:75 )

กล่าวอีกนัยหนึ่ง นี่คือ.. نورعلى نور = รัศมีซ้อนรัศมี .... ความเชื่อมั่นที่เสริมความเชื่อมั่นที่มีอยู่ หัวจิตหัวใจของมุอ์มินนั้นย่อมรู้จักอัลลอฮฺอยู่แล้ว ดังนั้นในลักษณะเดียวกับรัศมีหนึ่งเสริมความเจิดจ้าแก่อีกรัศมีหนึ่งฉันใด ความรู้หรือปรากฏการณ์ใดๆก็ตามที่ผ่านเข้ามาก็ย่อมเสริมความมั่นคงแห่งศรัทธาแก่มุอฺมินฉันนั้น .... วัลลอฮุอะอฺลัม

========================

ถ้าอิมามบุคอรีกล่าวว่า "ท่านรอซูลกล่าวว่า ให้ มนุษย์เชื่อฟังพระเจ้า" คำกล่าวนี้จะไม่มีปัญหา เพราะ ถ้ามนุษย์ มีความศรัทธา ในพระเจ้าแล้ว มนุษย์จะเชื่อคำกล่าวนี้ทันที แต่ถ้าท่านอิมามบุคอรี เล่าว่า มีคนเล่าว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" ข้อความนี้ ขัดต่อบัญญัติของพระเจ้า และทำให้เกิดข้อสงสัย ในเรื่องเล่านั้น เรื่องนี้ต้อง การความยืนยันต่อพระเจ้า

(matt : สีเหลือง, Tue Jul 11, 2006 11:10 pm�� � )
----------------------------
ไม่เข้าใจครับ ตรงที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... ถ้าจะกรุณายกตัวอย่างมาเป็นเรื่องๆจะดีมากครับ เราจะได้ช่วยกันวิเคราะห์ถูกว่าอาจานไปถึงไหนแล้ว

========================

ถ้าเราศรัทธาต่ออัลลออ์ เราต้องเชื่อ ในรอซูล และเชื่อว่าอัลกุรอานเป็น "กิตาบุลลอฮ์ที่แท้จริง เท่านั้น" ถ้าเราไม่เชื่อข้อความในอัลกุรอาน เราก้ไม่เชื่อทุกๆสิ่งในอิสลาม, และ ถ้าเราเชื่อ ทุกสิ่งทุกอย่าง ในอัลกุรอาน แล้ว เราก็จะต้องไม่เชื่อ "อะหะดีษ" หรือเรื่องเล่าเกี่ยวกับท่าน รอซูล ของอิมามบุคอรี ทั้งนี้เพราะว่า เราทราบคำสั่งของ อัลลอฮ์ ผ่านท่าน รอซูล จาก อัลกุรอานแล้ว

(matt : สีเหลือง, Tue Jul 11, 2006 11:10 pm�)

--------------------------------
ก็เพราะเชื่ออัลกุรอานสิครับ ถึงต้องเชื่อนบีด้วยการเชื่อหะดีษเศาะเฮียะห์ด้วย

============================
คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?

[AlGhuraba]

เนื่องจากว่า อัลกุรอาน เป็นบัญญัติ ที่ “มุสลิม” (ต้องเข้าใจคำจำกัดความของคำว่า “มุสลิม”) เชื่อว่า “เป็นบัญญัติของ “อัลลอฮ์” ด้วยเหตุนี้ ผมจึงจำเป็น ต้อง อธิบายถึง “ความมีอยู่” ของพระเจ้า เสียก่อน
(matt : สีเหลือง, Wed Jul 12, 2006 7:23 pm )
======================

ใช่ครับ...ต้องเข้าใจให้ถูกว่ามุสลิมคืออย่างไร... เพราะคนที่อ้างว่าเป็นมุสลิมแล้วไม่เชื่อในความถูกต้องของหะดีษเศาะเฮียะห์ ก็ไม่ต่างอะไรกับกาฟิรที่ไม่แน่ใจในความถูกต้องของอัลกุรอาน

"มุสลิม" เชื่อว่า อัลกุรอานมาจากอัลลอฮฺ และเป็นคัมภีร์ที่ถูกต้อง สมบูรณ์ ตรงตามต้นฉบับตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา และตลอดไปจนถึงวันกิยามะฮฺ
"มุสลิม" เชื่อว่า อัลลอฮฺจะทรงพิทักษ์รักษาคัมภีร์สุดท้ายนี้ของพระองค์ ทั้งถ้อยคำและความหมายที่ถูกต้อง ซึ่งส่วนที่เป็นความหมายก็คือสิ่งที่ถูกอรรถาธิบาย ชี้แจง การตัดสินชี้ขาด และอื่นๆที่สะท้อนออกมาในรูปของการปฏิบัติโดยท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม ซึ่งการสืบหา รวบรวม และกลั่นกรองจนเรามีหะดีษเศาะเฮียะห์ คือขั้นตอนหนึ่งในแผนการนั้นของพระองค์

การที่เราจะบอกกาฟิรให้เชื่อว่า อัลกุรอานเป็นคัมภีร์ที่ถูกต้องที่ประทานจากพระผู้เป็นเจ้าองค์เดียว เป็นเรื่องยากฉันใด การชี้แจงให้มุนาฟิกบางคนยอมรับความเชื่อถือได้ของหะดีษเศาะเฮียะห์ก็เป็นสิ่งที่ยากเย็นเข็นใจไม่แพ้กัน

وَمَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ
และเจ้ามิใช่ผู้ที่จะชี้นำทางคน(หัวใจ)บอดให้พ้นจากการหลงทางของเขาได้หรอก ( 30:53 )

นั่นคืออายะฮฺที่อัลลอฮฺทรงปลอบใจท่านนบีมุฮัมมัดให้ตระหนักว่า มนุษย์นั้นมีหลายชนิด ต่างจิต ต่างใจ และไม่มีใครสามารถทำให้ใครคิดเห็นอย่างเดียวกับตนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใครก็ตามที่เลือกเอาทางหลง นั่นก็เป็นสิทธิ์ของเขา ซึ่งท่านนบีเองก็ยังไม่สามารถชักชวน โน้มน้าวให้เขายอมรับแนวทางของอัลลอฮฺได้ ทั้งๆที่เข้าใจดีว่านบีพูดอะไร บอกอะไร และมันเป็นความจริงที่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็ยังอุตส่าห์ถูๆ ไถๆ ลื่นไถลหลบหลีกอยู่เรื่อยไป

============================
คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... ะกรุณายกตัวอย่างครับ
==========================

[AlGhuraba]

ทำไมจึงปฏิบัติศาสนกิจไม่เหมือนกัน เช่น บางคนเชื่อว่า ทำเมาลิดินนบีได้ และมีหลักฐานทางหะดีษต่างๆ มาสนับสนุน และ ผู้ที่เชื่อว่า ทำไม่ได้ ก็มีหลักฐานทาง อะหะดีษมาสนับสนุน .... ถ้าไม่พบหลักฐานห้ามในอะหะดีษก็ถือว่าทำได้ แต่ อีกฝ่ายหนึ่งก็อ้างว่า ถึงไม่มีหลักฐานห้าม ไว้แต่ว่า ไม่มีผู้ใดเคย ได้เห็นหรือได้ยิน ท่านรอซูลทำหรือสนับสนุนให้ทำ ....ก็ถือว่าทำไม่ได้ เลยหาข้อสรุปไม่ได้ ว่า "อะหะดีษอธิบายว่าอย่างไรในเรื่องเมาลิดินนบีนี้"
(matt : สีเหลือง, Fri Jul 14, 2006 11:44 am )
------------------------------

ใครจะว่ายังงัย คิดยังงัย มันเป็นสิทธิส่วนบุคคล
ใครจะเชื่อยังงัย ถูกหรือผิด มันอยู่ที่ว่าเขามีความจริงใจแค่ไหนต่ออัลลอฮฺและศาสนาของพระองค์ เพราะอัลลอฮฺบอกว่า

وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ
ใครอีมานต่ออัลลอฮฺจริง พระองค์จะทรงฮิดายะฮฺให้กับหัวจิตหัวใจของเขา ( 64:11 )
يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً
โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย หากว่าพวกท่านกลัวอัลลอฮฺจริง พระองค์จะทรงบันดาลฟุรกฺอนให้กับพวกท่าน ( 8:29 )

ปัญหาที่อาจานยกมาเนี่ย ผมว่ามันอยู่ที่คนกลาง คนที่นั่งปากห้อย น้ำลายย้อย ฟังเขาเถียงกันอยู่นั่นแหละ ว่ามีปัญญาแค่ไหนที่จะแยกแยะถูกผิด ตามตัวบทหลักฐานและเหตุผลที่แต่ละฝ่ายนำเสนอ เพื่อจะหาคำตอบให้กับตัวเอง ... จานว่างั้นมั้ยครับ?

ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เพราะมีการทำตำราหะดีษไว้มากมาย แต่มันอยู่ที่ว่าเรารู้จักวิธีใช้ตำราเหล่านั้นหรือไม่ หะดีษมีตั้งแต่ถูกต้องแท้จริง เกรดลงไปจนถึงหะดีษปลอม หะดีษเก๊ ฯลฯ หะดีษที่ authentic หรือหะดีษเศาะเฮียะห์นั้นเรายกไว้ในฐานะหลักฐานสำคัญอันดับหนึ่งที่จะใช้ประกอบการอธิบาย ขยายความ และทำความเข้าใจแม่บทหลักคือ อัลกุรอาน ทำความเข้าใจให้ดีนะครับว่า "เป็นหลักฐานที่รองจากอัลกุรอาน" ไม่ใช่เก็บไปพูดพล่อยๆว่า เขายกขึ้นเทียบเท่ากุรอาน ไม่มีหรอกครับ มุสลิมไม่มีใครเขาเอาหะดีษมาคัดง้าง หักล้างกุรอาน ซึ่งกว่าจะมาเป็นหะดีษเศะเฮียะห์ได้นั้นยากเย็นเข็นใจครับ กลั่นกรองกันหลายชั้น สืบสอบประวัติกันอย่างละเอียด และตรวจสอบแล้วว่าไม่ขัดกับอัลกุรอานแน่นอน ไม่เชื่อลองหามาให้ดูสักหะดีษสิครับว่ามีเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน ....เอาชนิดที่ขัดกับกุรอานนะครับ! ไม่ใช่ ขัดผลประโยชน์ ขัดใจอาจานแมทท์..... ส่วนหะดีษในอันดับรอง เราก็ใช้เป็นหลักฐานรองๆลงมาเมื่อไม่พบคำอธิบายจากหะดีษเศาะเฮียะห์

เพราะฉะนั้นการอ้างว่าฝ่ายโน้นก็หะดีษ ฝ่ายนี้ก็หะดีษ หรือเอาความขัดแย้งระหว่าง ไม่ห้าม..ทำได้ vs ไม่เคยทำ..ทำไม่ได้ มาอ้างแล้วทำเป็นงงโมเมสรุปว่า เลยหาข้อสรุปไม่ได้ ว่า "อะหะดีษอธิบายว่าอย่างไรในเรื่องเมาลิดินนบีนี้" มันตื้นอีกแล้วละครับ เพราะหลักฐานชัดเจนมันค้ำคออยู่แล้วละว่า เราจะทำอะไรเรื่องศาสนาต้องมาจากนบีเท่านั้น

عَنْ عَائِشَةَ رَضِي الله عَنْهَا قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ فِيهِ فَهُوَ رَدٌّ ( البخاري : الصلح )

أَخْبَرَتْنِي عَائِشَةُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ ( مسلم : الأقضية )


สองหะดีษนี้เห็นใครต่อใครอ้างกันมาจนล้นกระดานแล้ว ไม่ต้องแปลละครับ
เพราะฉะนั้นราชวงศ์ไหน ใครประดิษฐ์อะไรไว้ ด.ช. กอไก่ หรือ นาย คอควาย ใครต้นคิดเรื่องไหนเอาไว้ มันไม่ใช่หลักฐานการยอมรับให้เป็นกิจกรรมหนึ่งในอิสลามครับ เพราะฉะนั้นมันก็อยู่ที่ กึ๋น ของแต่ละคนว่าจะทำมั้ยในเมื่อท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม ย้ำว่า...

لاتطروني كما أطرت النصارى ابن مريم
อย่ายกย่องเยินยอฉันเหมือนพวกนะศอรอทำกับบุตรมัรยัม

ใครยังขืนทำอยู่ก็รับกันเอาเองครับ
แล้วใครทำให้คนอื่นหลงผิด ก็รับของพวกเขามาพ่วงด้วย แค่นั้นเอง...สบายแฮไป.... ไม่เห็นจะน่างงเลยนะ อาจาน!

============================
คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... กรุณายกตัวอย่างครับ
5 มีหะดีษเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน ==========================

[AlGhuraba]

การที่ผู้ใดไม่เชื่อ ว่า ท่านรอซูลกับมะลาอิกะห์ เหาะขึ้นสวรรค์ ชั้นต่างๆไปเพื่อไปเจรจาต่อรอง ในเรื่องการทำละหมาด จาก 50 เวลา ลงมาถึง 5 เวลา และได้ไปพบกับ ท่านนบี ต่างๆ ตามที่ มีคนมาเล่า ให้ ท่าน อีมาม บุคอรีฟัง ว่า ท่านรอซูลเล่าเรื่องนี้ ให้เขาฟังนั้น, ผมว่า คงจะไม่ทำให้ผู้นั้นเป็น "กาเฟร" เป็นแน่, ทั้งนี้เพราะว่าเรื่องนี้ไม่ได้รับความสนับสนุนจากอัลกุรอาน
( matt : สีเหลือง, Fri Jul 14, 2006 11:44 am��)
------------------------------
ครับ เรื่องนี้จานแมทท์เคยพูดไว้เมื่อนานมาแล้ว รู้สึกว่ายังไม่มีใครตอบ จึงขอสรุปชัดๆว่า ข้อความเริ่มต้นที่บอกว่า "การที่ผู้ใดไม่เชื่อ...." ผู้ใดที่ไม่เชื่อ นี่ก็คืออาจานแมทท์นั่นเอง ไม่ใช่ใครที่ไหน และเรื่องที่ไม่เชื่อก็คือ
1 ท่านรอซูลกับมะลาอิกะห์ เหาะขึ้นสวรรค์
2 เจรจาต่อรอง ในเรื่องการทำละหมาด
3 ไปพบกับ ท่านนบี ต่างๆ ตามที่ มีคนมาเล่า
4 อาจานคิดเข้าข้างตัวเองว่า... "คนที่ไม่เชื่อ" เรื่องอย่างนั้น ไม่ใช่กาฟิร

ที่จริง ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าเรื่องนี้ได้รับความสนับสนุนจากอัลกุรอานหรือไม่ แต่อยู่ที่ว่าปรากฏการณ์นั้นมันเกิดขึ้นจริงหรือไม่ คู่แฝดมหาประลัย - เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ ทรุดลงมากองเป็นเศษหินดินฝุ่น ไม่ได้มีตัวบทใดรับรองจากอัลกุรอานสักนิด .... แต่มันเกิดขึ้นจริงมั้ย?...ไม่ต้องตอบก็ได้ เพราะคนจัดฉากมันบันทึกภาพไว้ให้ชาวโลกได้ดูกันชัดเจนแล้ว คนที่อยู่ในเหตุการณ์คือพยานอันดับแรก คนที่ได้ดูละครเรื่องนั้นคือพยานอันดับสอง และคนรุ่นต่อจากเราไป พวกเขาคือผู้สืบทอดปรากฏการณ์จริงที่เกิดขึ้นในรุ่นเรา มีเรื่องราวอีกมากมายทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ที่เป็นจริงโดยอัลกุรอานไม่ได้ระบุไว้

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذَا جَاء أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ
และแน่นอนยิ่ง เราได้ส่งบรรดารอซูลของเรามาก่อนหน้าเจ้า บางคนในพวกเขา เราได้เล่าเรื่องราวแก่เจ้า(ให้ได้รับรู้และสาธยายต่อปวงชน) และบางคนในพวกเขา เราก็มิได้บอกเล่าเรื่องราวใดๆแก่เจ้า และไม่ใช่อำนาจของรอซูลที่จะนำ อายะฮฺหนึ่งอายะฮฺใดมาสำแดง นอกจากโดยอนุมัติของอัลลอฮฺ และครั้นเมื่อพระบัญชาของอัลลอฮฺมาถึง มันก็จะถูกตัดสินอย่างเที่ยงธรรม และบรรดาพวกที่อยู่ข้างความเท็จ ในสภาพนั้นพวกมันจะขาดทุน ( 40:78 )

คงเข้าใจคำว่า "อายะฮฺ" นะครับ ระดับอาจานแล้ว ผมเชื่อว่าคงไม่จำเป็นต้องแปล ดังนั้นมันจะแปลกอันใดหรือที่ปรากฏการณ์นั้นคือ อีก"อายะฮฺ"หนึ่งที่อัลลอฮฺมิได้ทรงจารึกไว้ในอัลกุรอาน? มันมิใช่อื่นใดเลย นอกจากเป็นการทดสอบอีมานของผู้ที่รับทราบเรื่องนี้ต่างหากครับ...อาจาน !... ซึ่งการที่จะปฏิเสธว่ามันเป็นเท็จ ก็ต้องมีหลักฐานมายืนยันด้วยสิครับ ขอย้ำว่า "หลักฐาน" นะครับ ไม่ใช่อารมณ์ ไม่ใช่ความรู้สึก และไม่ใช่ อคติ! เพราะจากการที่บรรดานักวิชาการในอดีตท่านพากเพียรทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อรวบรวม คัดสรร กลั่นกรองจนมาเป็นหะดีษเศาะเฮียะห์นั้น มันมีหลักฐานแน่นหนาว่าเป็นความจริง ไม่มีใครโกหก ไม่มีใครตอแหล และไม่ได้ฟั่นเฟือน เลื่อนลอย

และอีกประการหนึ่ง เมื่อมันไม่ใช่เรื่องเท็จ อาจานยังคิดว่ามันขัดกับอัลกุรอานอีกหรือ? ถ้าเรื่องราวที่ว่านั้นมันคือ ..... อย่างนี้..... !

==========================

336 حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ كَانَ أَبُو ذَرٍّ يُحَدِّثُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فُرِجَ عَنْ سَقْفِ بَيْتِي وَأَنَا بِمَكَّةَ فَنَزَلَ جِبْرِيلُ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَفَرَجَ صَدْرِي ثُمَّ غَسَلَهُ بِمَاءِ زَمْزَمَ ثُمَّ جَاءَ بِطَسْتٍ مِنْ ذَهَبٍ مُمْتَلِئٍ حِكْمَةً وَإِيمَانًا فَأَفْرَغَهُ فِي صَدْرِي ثُمَّ أَطْبَقَهُ ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِي فَعَرَجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا فَلَمَّا جِئْتُ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا قَالَ جِبْرِيلُ لِخَازِنِ السَّمَاءِ افْتَحْ قَالَ مَنْ هَذَا قَالَ هَذَا جِبْرِيلُ قَالَ هَلْ مَعَكَ أَحَدٌ قَالَ نَعَمْ مَعِي مُحَمَّدٌ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ أُرْسِلَ إِلَيْهِ قَالَ نَعَمْ فَلَمَّا فَتَحَ عَلَوْنَا السَّمَاءَ الدُّنْيَا فَإِذَا رَجُلٌ قَاعِدٌ عَلَى يَمِينِهِ أَسْوِدَةٌ وَعَلَى يَسَارِهِ أَسْوِدَةٌ إِذَا نَظَرَ قِبَلَ يَمِينِهِ ضَحِكَ وَإِذَا نَظَرَ قِبَلَ يَسَارِهِ بَكَى فَقَالَ مَرْحَبًا بِالنَّبِيِّ الصَّالِحِ وَالِابْنِ الصَّالِحِ قُلْتُ لِجِبْرِيلَ مَنْ هَذَا قَال هَذَا آدَمُ وَهَذِهِ الْأَسْوِدَةُ عَنْ يَمِينِهِ وَشِمَالِهِ نَسَمُ بَنِيهِ فَأَهْلُ الْيَمِينِ مِنْهُمْ أَهْلُ الْجَنَّةِ وَالْأَسْوِدَةُ الَّتِي عَنْ شِمَالِهِ أَهْلُ النَّارِ فَإِذَا نَظَرَ عَنْ يَمِينِهِ ضَحِكَ وَإِذَا نَظَرَ قِبَلَ شِمَالِهِ بَكَى حَتَّى عَرَجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ الثَّانِيَةِ فَقَالَ لِخَازِنِهَا افْتَحْ فَقَالَ لَهُ خَازِنِهَا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُ فَفَتَحَ قَالَ أَنَسٌ فَذَكَرَ أَنَّهُ وَجَدَ فِي السَّمَوَاتِ آدَمَ وَإِدْرِيسَ وَمُوسَى وَعِيسَى وَإِبْرَاهِيمَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ وَلَمْ يُثْبِتْ كَيْفَ مَنَازِلُهُمْ غَيْرَ أَنَّهُ ذَكَرَ أَنَّهُ وَجَدَ آدَمَ فِي السَّمَاءِ الدُّنْيَا وَإِبْرَاهِيمَ فِي السَّمَاءِ السَّادِسَةِ قَالَ أَنَسٌ فَلَمَّا مَرَّ جِبْرِيلُ بِالنَّبِيِّ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِإِدْرِيسَ قَالَ مَرْحَبًا بِالنَّبِيِّ الصَّالِحِ وَالْأَخِ الصَّالِحِ فَقُلْتُ مَنْ هَذَا قَالَ هَذَا إِدْرِيسُ ثُمَّ مَرَرْتُ بِمُوسَى فَقَالَ مَرْحَبًا بِالنَّبِيِّ الصَّالِحِ وَالْأَخِ الصَّالِحِ قُلْتُ مَنْ هَذَا قَالَ هَذَا مُوسَى ثُمَّ مَرَرْتُ بِعِيسَى فَقَالَ مَرْحَبًا بِالْأَخِ الصَّالِحِ وَالنَّبِيِّ الصَّالِحِ قُلْتُ مَنْ هَذَا قَالَ هَذَا عِيسَى ثُمَّ مَرَرْتُ بِإِبْرَاهِيمَ فَقَالَ مَرْحَبًا بِالنَّبِيِّ الصَّالِحِ وَالِابْنِ الصَّالِحِ قُلْتُ مَنْ هَذَا قَالَ هَذَا إِبْرَاهِيمُ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ ابْنُ شِهَابٍ فَأَخْبَرَنِي ابْنُ حَزْمٍ أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ وَأَبَا حَبَّةَ الْأَنْصَارِيَّ كَانَا يَقُولَانِ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهم عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ عُرِجَ بِي حَتَّى ظَهَرْتُ لِمُسْتَوَى أَسْمَعُ فِيهِ صَرِيفَ الْأَقْلَامِ قَالَ ابْنُ حَزْمٍ وَأَنَسُ بْنُ مَالِكٍ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَفَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ عَلَى أُمَّتِي خَمْسِينَ صَلَاةً فَرَجَعْتُ بِذَلِكَ حَتَّى مَرَرْتُ عَلَى مُوسَى فَقَالَ مَا فَرَضَ اللَّهُ لَكَ عَلَى أُمَّتِكَ قُلْتُ فَرَضَ خَمْسِينَ صَلَاةً قَالَ فَارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَإِنَّ أُمَّتَكَ لَا تُطِيقُ ذَلِكَ فَرَاجَعْتُ فَوَضَعَ شَطْرَهَا فَرَجَعْتُ إِلَى مُوسَى قُلْتُ وَضَعَ شَطْرَهَا فَقَالَ رَاجِعْ رَبَّكَ فَإِنَّ أُمَّتَكَ لَا تُطِيقُ فَرَاجَعْتُ فَوَضَعَ شَطْرَهَا فَرَجَعْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَإِنَّ أُمَّتَكَ لَا تُطِيقُ ذَلِكَ فَرَاجَعْتُهُ فَقَالَ هِيَ خَمْسٌ وَهِيَ خَمْسُونَ لَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ فَرَجَعْتُ إِلَى مُوسَى فَقَالَ رَاجِعْ رَبَّكَ فَقُلْتُ اسْتَحْيَيْتُ مِنْ رَبِّي ثُمَّ انْطَلَقَ بِي حَتَّى انْتَهَى بِي إِلَى سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى وَغَشِيَهَا أَلْوَانٌ لَا أَدْرِي مَا هِيَ ثُمَّ أُدْخِلْتُ الْجَنَّةَ فَإِذَا فِيهَا حَبَايِلُ اللُّؤْلُؤِ وَإِذَا تُرَابُهَا الْمِسْكُ
البخاري : الصلاة - باب 1 كيف فُرضت الصلاة في الإسراء ---------------------------
336 บุคอรี : อัศเศาะลาฮฺ
ลำดับผู้รายงาน จากคนสุดท้ายถึงคนแรก .....
ยะหฺยา บินบุกัยร์ : ยะหยา บินอับดิลลาฮฺ บินบุกัยร์ อัลกุเรชี อัลมัคซูมี เป็นตาบิอิต-ตาบิอีน อาวุโส มีอีกชื่อหนึ่งว่า อบูซะกะรียา เสียชีวิตปี ฮ.ศ. 231
อัลลัยษ์ : ลัยษ์ บินสะอฺด์ บินอับดิรเราะหฺมาน อัลฟะฮฺมี มีอีกชื่อหนึ่งว่า อบุล หาริษ เสียชีวิตปี ฮ.ศ.175
ยูนุส : ยูนุส บินยะซีด บินอบี อันนะญาด อัลอัยลี เป็นตาบิอีนอาวุโส มีอีกชื่อหนึ่งว่า อบูซัยด์ เสียชีวิตปี ฮ.ศ. 159
อิบนิชิฮาบ : มุฮัมมัด บินมุสลิม บินอุบัยดิลลาฮฺ บินอับดิลลาฮฺ บินชิฮาบ อัลกุเรชีย์ อัซฺซุฮฺรีย์ เป็นตาบิอีนยุคต้น มีอีกชื่อหนึ่งว่า อบูบักร์ เสียชีวิตปี ฮ.ศ.124
อะนัส บินมาลิก : อะนัส บินมาลิก บินอันนัฎร์ บินฎ็อมฎ็อม บินซัยด์ บินหะรอม อัลอันศอรี เป็นเศาะหาบะฮฺใกล้ชิดท่านนบี มีอีกชื่อหนึ่งว่า อบูหัมซฺะฮฺ เสียชีวิตปี ฮ.ศ.91
อบูซัรร์ : เป็นผู้รายงานคนแรกจากท่านนบีมุฮัมมัด ชื่อจริงคือ ญุนดุบ บินญะนาดะฮฺ อัลฆิฟารี เป็นเศาะหาบะฮฺ เสียชีวิตปี ฮ.ศ.32

ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า หลังคาบ้านของฉันถูกเปิดออกตอนที่ฉันยังอยู่ที่มักกะฮฺ แล้วญิบรีล ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม ก็ลงมา เขาเปิดทรวงอกฉันแล้วล้างมันด้วยน้ำซัมซัม แล้วเขาก็นำถาดทองคำที่เต็มไปด้วยหิกมะฮฺและอีมานมา เขาเอามันใส่ลงในทรวงอกฉันจนหมดเกลี้ยงแล้วก็ปิดมัน จากนั้นเขาก็จูงมือฉันพาขึ้นไปยังฟากฟ้าแห่งดุนยา

ครั้นเมื่อฉันขึ้นไปถึงฟากฟ้าแห่งดุนยา ญิบรีลได้กล่าวแก่ผู้คุมฟากฟ้าว่า "จงเปิด"
ผู้คุมฟากฟ้าถามว่า "นี่ใครกัน?"
ญิบรีลตอบว่า ""นี่คือญิบรีล"
ผู้คุมฟากฟ้าถามว่า "มีใครมาด้วยกับท่านหรือ?"
ญิบรีลตอบว่า "ใช่แล้ว มุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม มากับฉัน"
ผู้คุมฟากฟ้าถามว่า "เขาถูกเรียกเข้าเฝ้ากระนั้นหรือ?"
ญิบรีลตอบว่า "ถูกต้อง"
ดังนั้น พอเขาเปิดชั้นฟ้าให้ เราจึงขึ้นไปเหนือฟากฟ้าแห่งดุนยา ตรงนั้นมีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ ทางด้านขวาของเขามีคนอยู่กลุ่มหนึ่ง และทางซ้ายก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่ง เมื่อเขามองไปทางขวาเขาก็หัวเราะปลื้มใจ แต่เมื่อหันไปมองด้านซ้ายเขาก็ร้องไห้เสียใจ ฃายคนนั้นกล่าวว่า "ขอต้อนรับ นบีที่ศอและห์ ลูกที่ศอและห์"
ฉันถามญิบรีลว่า "คนนี้คือใคร?"
ญิบรีลตอบว่า "นี่คืออาดัม และพวกที่อยู่ทางด้านขวาและด้านซ้ายของเขาก็คือวิญญาณของบรรดาลูกหลานของเขานั่นเอง พวกทางขวานั่นคือชาวสวรรค์ ส่วนพวกที่อยู่ทางซ้ายก็คือชาวนรก ดังนั้นเมื่อเขามองไปทางขวาจึงหัวเราะได้ และพอมองไปทางซ้ายจึงร้องไห้"
จนกระทั่งเขานำฉันไปถึงฟ้าชั้นที่สอง เขากล่าวแก่ผู้คุมของมันว่า "จงเปิด"
ผู้คุมฟ้าก็มีการโต้ตอบกับญิบรีลเช่นเดียวกับที่ฟ้าขั้นแรก แล้วก็เปิดให้...."

อะนัสเล่าว่า (อบูซัร)กล่าวว่าท่านนบีได้ไปพบนบีอาดัม อิดรีส มูซา อีซา และอิบรอฮีม (เศาะละวาตุลลอฮิ อฺะลัยฮิม) ในฟ้าชั้นต่างๆ แต่ไม่ได้ให้รายละเอียดว่าท่านเหล่านั้นอยู่ในสภาพอย่างไร บอกแต่เพียงว่า ท่านได้พบนบีอาดัมที่ฟากฟ้าแห่งดุนยา พบนบีอิบรอฮีมที่ฟ้าชั้นหก อะนัสเล่าว่า ตอนที่ญิบรีลพาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม ผ่านไปถึงนบีอิดรีสนั้น นบีอิดรีสกล่าวว่า "ขอต้อนรับนบีที่ศอและห์ น้อยชายที่ศอและห์"
ฉันถามว่า "นี่ใคร?"
ญิบรีลตอบว่า "นี่คืออิดรีส"
แล้วฉันก็ผ่านไปถึงมูซา เขากล่าวว่า "ขอต้อนรับนบีที่ศอและห์ น้อยชายที่ศอและห์"
ฉันถามว่า "นี่ใคร?"
ญิบรีลตอบว่า "นี่คือมูซา"
แล้วฉันก็ผ่านไปถึงอีซา เขากล่าวว่า "ขอต้อนรับนบีที่ศอและห์ น้อยชายที่ศอและห์"
ฉันถามว่า "นี่ใคร?"
ญิบรีลตอบว่า "นี่คืออีซา"
แล้วฉันก็ผ่านไปถึงอิบรอฮีม เขากล่าวว่า "ขอต้อนรับนบีที่ศอและห์ ลูกชายที่ศอและห์"
ฉันถามว่า "นี่ใคร?"
ญิบรีลตอบว่า "นี่คืออิบรอฮีม"

อิบนิชิฮาบเล่าว่า อิบนิหัซฺม์ เล่าว่า อิบนิอับบาส กับ อบูหับบะฮฺ อัลอันศอรี เล่าว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า "แล้วฉันก็ถูกนำตัวขึ้นไปจนถึงสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งฉันได้ยินเสียงขีดเขียนของปากกา"

อิบนิหัซฺม์ กับอะนัสบินมาลิก เล่าว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า "แล้วพระองค์อัลลอฮฺผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเกรียงไกรก็ได้บัญญัติการละหมาดเป็นฟัรฎูแก่ประชาชาติของฉันห้าสิบเวลา แล้วฉันก็นำพระบัญชานั้นกลับลงมาจนมาถึงมูซา เขาถามว่า 'พระองค์อัลลอฮฺได้ทรงกำหนดอะไรเป็นฟัรฎูแก่ประชาชาติของท่านบ้าง?'
ฉันตอบว่า 'อัลลอฮฺทรงกำหนดให้ละหมาดห้าสิบเวลา'
เขากล่าวท้วงว่า 'กลับไปหาพระเจ้าของท่านก่อน เพราะประชาชาติของท่านไม่สามารถจะทำได้ไหวหรอก'
ดังนั้นฉันจึงกลับขึ้นไป แล้วพระองค์ก็ทรงลดให้ครึ่งหนึ่ง ฉันกลับมาหามูซาและบอกว่า 'พระองค์ทรงลดให้ครึ่งหนึ่ง'
เขากล่าวว่า 'กลับไปหาพระเจ้าของท่านอีก เพราะประชาชาติของท่านก็ยังทำไม่ได้อยู่ดี'
ฉันก็กลับขึ้นไปอีก พระองค์ก็ทรงลดให้อีกครึ่งหนึ่ง แล้วก็กลับมาหามูซาอีก
เขากล่าวว่า 'กลับไปหาพระเจ้าของท่านอีก เพราะประชาชาติของท่านก็ยังทำไม่ได้อยู่ดี'
ฉันจึงกลับขึ้นไปอีก พระองค์ทรงตรัสว่า 'นี่คือห้าเวลา (ซึ่งมีภาคผลเท่าเดิม)มันคือห้าสิบเวลา และดำรัสนี้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากข้าอีกแล้ว'
ฉันจึงกลับลงมายังมูซา เขาก็ยังคงบอกว่า 'กลับไปหาพระเจ้าของท่านอีกเถิด'
แต่ฉันตอบว่า 'ฉันรู้สึกละอายต่อพระผู้เป็นเจ้าของฉัน' ดังนั้นญิบรีลจึงนำฉันเดินทางมาจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่สิดเราะตุลมุนตะฮา ซึ่งมีสีสันหลากหลายสุดบรรยาย แล้วฉันก็ถูกนำตัวเข้าไปในสวรรค์ ในนั้นมีกำแพง(หรือโดม)ทำด้วยไข่มุก และดินของมันเป็นชะมดเชียง"

--------------------------------
นอกจากนี้ยังมีรายงานอื่นๆ ทั้งที่มีข้อความคล้ายกัน และที่ข้อความต่างกันแต่เนื้อหาใกล้เคียงกัน รายงานเหล่านั้นมีกลุ่มผู้รายงานแตกต่างกันดังนี้ ....

3094 บุคอรี : อะหาดีษุลอันม์บิยาอ์
อับดาน -> อับดุลลอฮฺ -> ยูนุส -> อัซซุฮฺรี -> อะหฺมัด บินศอและห์ -> อันม์บะนะฮฺ -> ยูนุส -> อิบนิชิฮาบ -> อะนัส บินมาลิก -> อบูซัรร์ เป็นผู้รายงานคนแรกจากท่านนบีมุฮัมมัด
--------------------------
3598 บุคอรี - อัลมะนากิบ
ฮุดบะฮฺ บินคอลิด -> ฮัมมาม บินยะหฺยา -> เกฺาะตาดะฮฺ -> อะนัส บินมาลิก -> มาลิก บินเศาะอฺเศาะอฺะฮฺ ผู้รายงานคนแรกจากท่านนบีมุฮัมมัด

--------------------------
12047 อะหฺมัด
หะสัน บินมูซา -> หัมมาด บินสะละมะฮฺ -> ษาบิต อัลบุนานีย์ -> อะนัส บินมาลิก เป็นผู้รายงานคนแรกจากท่านนบี

รายงานหลังนี้ก็เป็นอีกสำนวนหนึ่งซึ่งต่างกัน เป็นภาพที่มองจากคนละมุม คือกล่าวถึงการอิสรออ์โดยบุรอกฺไปยังบัยตุลมักฺดิส แล้วก็เมียะอฺรอจญ์ขึ้นไป พบนบีต่างๆ จนไปถึงสิดเราะตุลมุนตะฮา และรับบัญชาละหมาด 50 เวลา .... ลดทอนไปจนเหลือ 5 เวลา

เหล่านี้เป็นแค่น้ำจิ้มนะครับ ยังมีอีกเยอะ ที่ต่างคนต่างรายงานสืบทอดกันมา แต่อาจานคงว่าแปลกว่ามันตรงกันได้ยังงัย แต่พวกเรา-มุสลิม-ไม่แปลกหรอกครับ เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นอย่างนั้นจริงๆ ของจริง...ยังงัยๆ มันก็จริงครับ... คนเท็จ ของเท็จ มันหาหลักฐานมายันกันไม่ได้หรอกครับ นอกจากเพ้อฝัน ใส่ใคล้ตามลมตามแล้งไปอย่างนั้นเอง

2-3 กลุ่มที่นำมาเสนอนี้ ผมไม่ได้สืบประวัติมาให้ด้วย ถ้าอาจานสนใจ...ไม่ยากครับ ขอให้บอก จะสืบเสาะเจาะหามาให้ อาจานจะได้ไปค้นต่อว่าคนไหน ใครโกหก จะแนะอะไรให้มั้ยครับ เรื่องเท็จใดๆก็ตามที่แตกซ่านลือไปทั่วจนเหมือนกันได้ทุกสายก็ต่อเมื่อ มันเป็นเท็จมาตั้งแต่ต้น ในรายงานเหล่านี้ คนไหนใครเป็นต้นเรื่องก็คนนั้นแหละที่อาจานหาว่าเขาโกหก... ใครเอ่ย?

----------------------------------

คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... กรุณายกตัวอย่างครับ
5 มีหะดีษเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน
==========================

[AlGhuraba]

รู้นะ ว่าอาจานยังแอบมาแวะเวียนดูอยู่เสมอที่ 3 กระทู้นี้มีการ update แต่ทำไมไม่ตอบ...ผมไม่ต้องเดาหรอกครับ รู้อยู่แล้ว ซึ่งเรื่องอิสรออ์-เมียะอฺรอจญ์ นี่ ผมขอเก็บเป็นคำถามค้างอีกข้อว่า มันผิดตรงไหน .... ยังรอนะครับ รอคำชี้แจงจากอาจานอยู่เสมอ แต่เมื่อยังไม่ยอมโผล่มา ผมก็ขอพักเรื่องนี้ไว้ก่อน ยังมีประเด็นอื่นๆต้อง ถลกอีกเยอะ ก็ขอดำเนินรายการเก็บกวาดขยะในนี้ไปเรื่อยๆก่อนละกัน จนกว่าอาจานจะทำใจได้
==========================
==========================

.ความจริงแล้ว เราใช้คำว่า "อะหะดีษ" ในความหมายที่รวมถึง "อัสสุนนะฮ" ซึ่ง สองคำนี้แตกต่างกัน แต่เราใช้กันจนเคยชิน ว่าถ้ากล่าวว่า "อะหะดีษ" แล้วหมายรวมถึง "อัสสุนนะฮ " ด้วย ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เกิดความเข้าใจที่แตกต่างกัน

ดังนั้นผู้ที่เชื่อและทำตามอัสสุนนะฮ จึงไม่จำเป็นเสมอไปที่จะต้องเชื่อ "อะหะดีษ" ความผิดพลาดในการถ่ายทอด"อัสสุนนะฮ" จึงมีโอกาศผิดพลาดได้น้อยกว่าการปฏิบัติตามคำบอกกเล่าซึ่งไม่ตรงกัน

อัสสุนนะฮ เป็น สิ่งที่ทำติดต่อกันมาหลายชั่วคนจนถึงปัจจุบัน แต่ "อะหะดีษ เป็นเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับท่านรอซูล" ที่เกิดขึ้นใหม่หลังจากท่านรอซูลสิ้นชีวิตไปแล้ว 200 กว่าปี
( matt : สีเหลือง - Fri Jul 14, 2006 11:44 am�)
--------------------------------------------

นั่นมันก็แค่ความคิดเห็นเท่านั้น ที่แย่กว่านั้นก็คือ ขัดกับสามัญสำนึกอย่างแรง สิ่งที่ทำต่อๆกันมา จะมีคลาดเคลื่อนน้อยกว่า สิ่งที่ถูกบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรได้อย่างไร?

ครับถ้าบอกว่าแค่รุ่น สองรุ่น มันก็คงยังไม่เพี้ยนหรอก แต่ถ้าเป็นสิบ เป็นร้อยรุ่น ระยะเวลาผ่านไปเป็นพันปี โดยไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นฐานให้ใช้เป็น reference เลยสักอย่างเดียวนอกจาก เห็นเค้าทำกันมาอย่างนั้น ฉันก็ทำอย่างที่เห็น อย่างที่เข้าใจนั่นแหละ ที่อันตรายที่สุดก็คือ คิดว่านั่นคือวิธีที่ถูกต้อง ทั้งๆที่มันหลงไปไกลลิบ นบีก็บอกไว้ อัลลอฮฺก็เตือนแล้วว่าอย่ามุดหัวตามใครทั้งๆที่ไม่รู้ไม่เข้าใจ แต่อาจานกลับบอกว่า ฉันมิได้ปฏิบัติตามสิ่งใดนอกจากสิ่งที่พบว่าพ่อแม่บรรพบุรุษของฉันทำตามๆกันมา... นั่นชิริกครับ!

อัลลอฮฺสั่งให้เชื่อฟังปฏิบัติตามนบี มุสลิมทั้งหลายเค้าก็ปฏิบัติสิ่งที่พบว่าท่านนบีทำไว้อย่างนี้ อย่างนี้ อย่างนี้ จากที่หะดีษต่างๆได้บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรว่า ท่านนบีทำไว้เช่นนั้นจริง

แต่.... พ่อฉันทำอ่ะ ฉันก็ทำตามพ่อดิ... อาจานครับ อัลลอฮฺบอกว่า

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ
และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า ท่านทั้งหลายจงมาสู่สิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงประทานลงมาเถิด และมาสู่รอซูลด้วย พวกเขาก็กล่าวว่า เป็นการพอเพียงแก่เราแล้ว สิ่งที่เราได้พบบรรพบุรุษของเราเคยกระทำมันมาถึงแม้ได้ปรากฏว่าบรรพบุรุษของพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใด และทั้งไม่ได้รับคำแนะนำอีกด้วยกระนั้นหรือ? ( 5:104 )

وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ
และในหมู่มนุษย์มีผู้โต้เถียงในเรื่องของอัลลอฮฺโดยปราศจากความรู้และปราศจากแนวทางที่ถูกต้องและปราศจากคัมภีร์ที่ให้ความสว่าง (แก่พวกเขา)
และได้เมื่อมีการกล่าวแก่พวกเขาว่า “จงปฏิบัติตามสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานลงมา” พวกเขากล่าวว่า “แต่เราจะปฏิบัติตามสิ่งที่เราพบบรรพบุรุษของเราปฏิบัติในเรื่องนั้น” อะไรกัน ถึงแม้ว่าชัยฏอนจะเรียกร้องพวกเขาสู่การลงโทษที่มีไฟลุกโชนอยู่กระนั้นหรือ?
( 31:20-21 )

ไม่ว่าท่าทางการกระทำจะถูกหรือผิด แต่มันผิดเป้าไปแล้วครับ เพราะนั่นคือการทำตามพ่อตามบรรพบุรุษ ทั้งๆที่อัลลอฮฺสั่งให้ทำตามนบี พ่ออาจานเป็นใคร ปู่เป็นใคร ทวดเป็นใคร และเหนือขึ้นไปกว่านั้นเป็นใคร มีคุณสมบัติเชื่อถือได้ขนาดยืนยันได้ว่านั่นคือสิ่งที่ท่านนบีปฏิบัติกระนั้นหรือ แค่ระดับทวด(หรือเหนือขึ้นไปกว่านั้นแค่ generation เดียว) ผมก็ว่าอาจานรับประกันความดีให้ไม่ได้แล้ว เพราะไม่ได้เจอกัน แต่อย่างไรก็ตาม ถึงจะตะแบงรับรองก็ยังผิดอยู่ดี เพราะอัลลอฮฺห้ามทำตามพ่อ ตามแม่ ตามบรรพบุรุษโคตรเหง้าสักหลาดใดๆทั้งสิ้น แต่ให้ตามนบี

แล้วอาจานดูบ้างหรือป่าวว่า หะดีษต่างๆนั้นเกริ่นเริ่มเรื่องว่าอย่างไร คนนั้น คนนั้น คนนั้น บอกว่า นบีทำอย่างนี้.... มุสลิมเค้าตามตรงนี้ครับ ตามนบี ไม่ใช่ตามบุคอรี

เพียงคำพูด การกระทำของบุคคลต่อบุคคล มันเบี้ยวมันเพี้ยนได้ อย่างที่ผมเคยยกตัวอย่าง เกมคนใบ้ ที่อาจานยังแก้ไม่ตก ยิ่งเวลานานเข้าๆ ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะฉะนั้น วิธีนี้ไม่เวิร์คหรอกครับที่จะใช้สืบทอดความรู้ความเข้าใจในอิสลามและอัลกุรอาน

แต่การบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร นั่นคือหลักฐานที่แน่นอนกว่า และยืนยันได้ว่า ไม่ลื่น ไม่ไหล ด้วยเหตุนี้การยืนยันอะไรก็ตามที่เป็นทางการ จึงมักกำหนดให้ทำเป็นลายลักษณ์อักษร อย่างเวลาผมจะรับงานอะไรสักงาน ผมรับแต่งานที่มีบันทึกเท่านั้น ส่วนชนิดฮัลโหล โทร กริ๊ง... ทำนั่นหน่อย ทำนี่หน่อย.... ขอโทษครับ ไม่รับทำให้หรอก ซึ่งในกระบวนวิชาการของเราก็ทำกันมากว่าพันปี ถ้าจะมีอะไรคลาดไปจากความเป็นจริงบ้าง มันก็หยุดอยู่แค่ระยะ 100-200 ปีนั้นเท่านั้น ซึ่งไม่ได้ห่างไกลเลยนะครับ ยังอยู่ในระยะที่พอจะสืบจะหาความถูกต้องได้ไม่ต่ำกว่า 90 % เพราะมันผ่านไปเพียง 2-3 ชั่วอายุคนเท่านั้น ซึ่งความจริงข้อนี้อาจานเองก็ยอมรับว่า....

คนยุค สลัฟ เป็นกลุ่มชนมุสลิมที่เคร่งครัด ในหลักการของอิสลาม ที่อยู่ในระหว่าง สามชั่วอายุคน ในระหว่าง หรือ หลังจากที่ อัลกุรอานได้ถูกประทานมาสู่มวลมนุษย์ชาติ ได้แก่ บรรดา ผู้ที่อยู่ใกล้ ชิด กับ ท่าน รอซูล, ศาสนนุศิษย์ และ ลูกศิษย์ ของศาสนุศิษย์ เนื่องจาก ความใกล้ชิด ในขณะที่ ท่านรอซูลรับวะฮีย์ จนถึง หลังจาก ท่านรอซูล สิ้นชีวิตไปแล้ว ชนกลุ่มนี้ ยังไม่มี สิ่งใด ที่มาสอดแทรก ในความจำ ของเขาในการ ถ่าย ทอด ซุนนะห์ และการสอนของท่านรอซูล,

ในช่วงระยะ 3 ชั่วคน การถ่ายทอดทาง วิชาการ ยังถือว่า “ถูกต้อง” และ มีแต่ของทีเป็นจริง และการเข้าใจ ความหมายในอัลกุรอาน ย่อม ดี กว่า คนในยุคหลังๆ
( matt : ชนิดของความรัก - Fri Jul 07, 2006 12:36 pm�� � )

ขออนุญาตย้ำตรงนี้อีกทีครับว่า การบันทึกหะดีษนั้นมีมาตั้งแต่สมัยนบี ไม่ใช่เพิ่งจะไปบันทึกกัน 2-3 ร้อยปีหลังจากนบีวะฟาตอย่างที่อาจานพยายามทำให้เข้าใจผิดๆมาโดยตลอด เศาะหาบะฮฺท่านหนึ่งที่แทบจะไม่มีใครในแวดวงวิชาการไม่รู้จัก คือท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ สำหรับท่านนี้ ใช่ครับ ท่านรายงานหะดีษจากความจำอันยอดเยี่ยมของท่าน แต่ท่านบอกว่าอย่างนี้ครับ...

مَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَحَدٌ أَكْثَرَ حَدِيثًا عَنْهُ مِنِّي إِلَّا مَا كَانَ مِنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عَمْرٍو فَإِنَّهُ كَانَ يَكْتُبُ وَلَا أَكْتُبُ ( البخاري : العلم - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ )

ในบรรดาเศาะหาบะฮฺของท่านนบี ศอล นั้นไม่มีใครสักคนที่รายงานหะดีษจากท่านนบีมากไปกว่าฉัน นอกจากที่มาจากอับดุลลอฮฺ บินอัมร์ (อิบนิลอฺาศ) เพราะว่าเขาจดแต่ฉันไม่ได้จด ( อัลบุคอรี : อัลอิลม์ )

ท่านอับดุลลอฮฺ บินอัมร์ อิบนิลอฺาศ นี้คือคนหนึ่งที่ท่านนบีสั่งให้ทำการจดบันทึกหะดีษของท่านครับ หลังจากที่เคยสั่งห้ามในช่วงแรกๆ เพราะเกรงประชาชนจะสับสน แต่เมื่อทุกอย่าง firm แล้ว รู้กันแล้ว แยกแยะกันเป็นแล้วว่าอันไหนกุรอาน อันไหนคำท่านนบี ท่านนบีไม่ใช่แค่อนุญาตให้จดบันทึกหะดีษนะครับ แต่ท่านสั่งให้จดเลยทีเดียว... จำเรื่องของอบูชาฮฺได้มั้ย เล่าให้ฟัง(อ่าน)มานานแล้ว แต่อาจานแกล้งเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ เอาตัวไปซ่อนในกลีบเมฆ เพื่อเป็นข้ออ้างว่า innocent! เอ๊ะ หรือต้องใช้คำว่า ignorant?

حَدَّثَنِي أَبُو هُرَيْرَةَ رَضِي الله عَنْه قَالَ لَمَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَكَّةَ قَامَ فِي النَّاسِ فَحَمِدَ اللهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللهَ حَبَسَ عَنْ مَكَّةَ الْفِيلَ وَسَلَّطَ عَلَيْهَا رَسُولَهُ وَالْمُؤْمِنِينَ فَإِنَّهَا لَا تَحِلُّ لِأَحَدٍ كَانَ قَبْلِي وَإِنَّهَا أُحِلَّتْ لِي سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ وَإِنَّهَا لَا تَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدِي فَلَا يُنَفَّرُ صَيْدُهَا وَلَا يُخْتَلَى شَوْكُهَا وَلَا تَحِلُّ سَاقِطَتُهَا إِلَّا لِمُنْشِدٍ وَمَنْ قُتِلَ لَهُ قَتِيلٌ فَهُوَ بِخَيْرِ النَّظَرَيْنِ إِمَّا أَنْ يُفْدَى وَإِمَّا أَنْ يُقِيدَ فَقَالَ الْعَبَّاسُ إِلَّا الْإِذْخِرَ فَإِنَّا نَجْعَلُهُ لِقُبُورِنَا وَبُيُوتِنَا فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا الْإِذْخِرَ فَقَامَ أَبُو شَاهٍ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْيَمَنِ فَقَالَ اكْتُبُوا لِي يَا رَسُولَ اللهِ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اكْتُبُوا لِأَبِي شَاهٍ قُلْتُ لِلْأَوْزَاعِيِّ مَا قَوْلُهُ اكْتُبُوا لِي يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ هَذِهِ الْخُطْبَةَ الَّتِي سَمِعَهَا مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
البخاري : اللقطة
อบูฮุร็อยเราะฮฺเล่าว่า คราวที่อัลลอฮฺทรงเปิดมักกะฮฺให้แก่รอซูลของพระองค์ ศอล ท่านได้ยืนขึ้นท่ามกลางประชาชน กล่าวสรรเสริญ และสดุดีพระองค์ แล้วท่านก็กล่าวว่า "...< - คำปราศรัยของท่านนบี - >...." แล้วชาวยะมันคนหนึ่งชื่อ อบูชาฮฺ ก็กล่าวขึ้นว่า "ให้พวกเขาบันทึกให้ฉันหน่อยเถิดครับ ท่านรอซูล" ท่านจึงสั่งว่า "พวกท่านจงบันทึกให้อบูชาฮฺด้วย"..... ( อัลบุคอรี : อัลลุเกฺาะเฏาะฮฺ )

ในหะดีษนี้ ผู้รายงานคนหนึ่งในสายยังย้ำถามกันว่าที่ขอให้บันทึกให้นั้นคืออะไรกันแน่ ได้คำตอบว่า ก็คือ "คำปราศรัยที่ได้ยินจากท่านรอซูล" นั่นแหละ ส่วนเนื้อหารายละเอียดของคำปราศรัยมีว่างัย... ขอรบกวนอาจานไปแปลเอาเองละกันครับ ผมเว้นไว้เพราะไม่ใช่ประเด็นที่จะกล่าวถึงตรงนี้

ดังนั้นอาจานโปรดทำความเข้าใจซะใหม่ว่า อัลหะดีษนั้นเป็นส่วนประกอบ หรือกรอบให้เราไม่เฉไฉ แฉลบออกนอกแนวทางแห่งเจตนารมณ์ของอัลกุรอาน ไม่ว่าหะดีษเหล่านั้นจะสืบทอดมาด้วย Retrievable material ใดก็ตาม

[AlGhuraba]

เกือบลืมแน่ะ
----------------------------------

คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... กรุณายกตัวอย่างครับ
5 มีหะดีษเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน
6 ท่านนบีไป อิสรออ์-เมียะอฺรอจญ์ มันผิดตรงไหนครับ?

==========================

[AlGhuraba]

มีมุสลิมผู้ใดที่เชื่อว่า หลังจากท่านรอซูลถูกแหวะอกและชำระล้างด้วยน้ำ ซยัมๆ แล้ว บรรจุในหัวอก ที่ว่างเปล่า ฃองท่านรอซูล ด้วยความรู้จากถาดทองคำ และเหาะขึ้นสวรรค์ไปพบผู้ใดก็ตาม,... การเชื่อเช่นนี้ เป็นการเชื่อแบบการ เชื่อ เทพนิยาย หรือ นิทานชาดก หรือ นิทานยายกะตา, เรื่องเหลวไหลต่าง เช่นนี้ ที่มีอยู่ในอะหะดีษ ต่างหาก ที่ผมไม่เชื่อ
( สีเหลือง - Fri Jul 14, 2006 11:44 am )
------------------------------------------------

นั่นคือคำถามหรือว่าคำตอบครับ?
ถ้าถามว่า มีมุสลิมคนไหนเชื่อเช่นนั้นบ้าง ... ตอบได้เลยว่า มุสลิมทุกคนที่ประกาศชะฮาดะฮฺว่า "ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ และมุฮัมมัดเป็นรอซูลของพระองค์" เชื่อครับ
แต่ถ้าเป็นคำตอบว่า อาจานไม่เชื่อ เพราะมันเหมือนนิทาน เหลือเชื่อ เหลวไหล เกินสติปัญญาตื้นๆของบุคคลระดับด็อกฯของอาจานละก็ .... อ่านสิครับ

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِـي هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
หรือเช่นผู้ที่ได้ผ่านเมืองหนึ่ง (บัยตุลมักดิส) โดยที่มันพังทับลงบนหลังคาของมัน เขาได้กล่าวว่า อัลลอฮฺจะทรงให้เมืองนี้มีชีวิตขึ้นได้อย่างไร หลังจากที่มันได้ตายพินาศไปแล้ว และอัลลอฮฺก็ทรงให้เขาตายเป็นเวลาร้อยปี ภายหลังพระองค์ได้ทรงให้เขาฟื้นคืนชีพ พระองค์ทรงกล่าวว่า เจ้าพักอยู่นานเท่าใด?
เขากล่าวว่า ข้าพระองค์พักอยู่วันหนึ่งหรือบางส่วนของวันเท่านั้น
พระองค์ทรงกล่าวว่ามิได้ เจ้าพักอยู่นานถึงร้อยปี เจ้าจงมองดูอาหารของเจ้า และเครื่องดื่มของเจ้า มันยังไม่บูดเลยและจงมองดูลาของเจ้าซิ(มันตายจนกระดูกผุกร่อนไปหมดแล้ว) และเพื่อเราจะให้เจ้าเป็นสัญญาณหนึ่งสำหรับมนุษย์ และจงมองบรรดากระดูก เหล่านั้น(ที่กองอยู่ตรงหน้า) ดูว่าเรากำลังยกมันไว้ ณ ที่ของมัน และประกอบมันขึ้น แล้วให้มีเนื้อหุ้มห่อมันไว้อย่างไร? ครั้นเมื่อสิ่งเหล่านั้นได้ประจักษ์แก่เขา เขาก็กล่าวว่า ข้าพระองค์รู้ว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง (2:259)

คนตายไปเป็นร้อยปี....ไม่เน่าไม่เปื่อย แล้วยังกลับฟื้นขึ้นมาได้อีก
ส่วนลาที่ตายไปด้วยกัน....แล้วเน่าเปื่อยผุกร่อนจนเป็นผุยผง ก็ยังฟื้นขึ้นมาเป็นขั้นเป็นตอนจนเป็นตัวเป็นตนให้เห็นๆได้
อาหาร เครื่องดื่มที่ควรจะเน่าเสีย เหือดแห้งไปหมดแล้วในช่วงระยะร้อยปีที่ผ่านไปนั้น กลับยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

นี่คือนิทานเรื่องคนเดินทางกับลาตายซากรึป่าวครับอาจาน?
อาจานครับ คุณอาผมก็เคยถูก "แหวะอก" เหมือนกัน คนรู้จักอีกตั้งหลายคน เดียวนี้เขาแหวะอกกันเป็นว่าเล่น ใส่แบตเตอรีกันเหมือนเปลี่ยนถ่านนาฬิกา เขาก็ยังอยู่รอด ยิ้มร่าได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าไม่เห็น "รอยแผลที่ทรวงอก" คงไม่เชื่อว่าแก "อกฉีก" อย่าว่าแต่ผ่าอกเลยครับ .....

وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ {87}
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنجِي الْمُؤْمِنِينَ {88}

และจงรำลึกถึงเรื่องราวของซุนนูน (นบียูนุส) เมื่อเขาจากไปด้วยความโกรธพรรคพวกของเขา แล้วเขาคิดว่าเราจะไม่ทำให้เขาได้รับความลำบาก แล้วเขาก็ร้องเรียนท่ามกลางความมืดทึบทะมึนว่า “ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ท่าน มหาบริสุทธิ์แห่งพระองค์ท่าน แท้จริงข้าพระองค์เป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้อธรรมทั้งหลาย”
ดังนั้นเราได้ตอบรับการร้องเรียนของเขาและเราได้ช่วยให้เขารอดพ้นจากความทุกข์ระทมและเช่นเดียวกันนี้ เราช่วยบรรดาผู้ศรัทธา
(21:87-88)

ซุนนูนก็คือ ท่านนบียูนุส เกิดอะไรขึ้นกับท่านหรือจนท่านต้องมาเรียกร้องวิงวอนอยู่ใน "ความมืด" และนั่นคืออะไร... อัลลอฮฺทรงแจ้งให้เราทราบว่า

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ {139} إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ {140}
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ {141} فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ {142}
และแท้จริง ยูนุสนั้นอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งมาเป็นร่อซูล
จงรำลึก ขณะที่เขาได้หนีไปยังเรือที่บรรทุกผู้คนเต็มเพียบ
ดังนั้น ยูนุสได้เข้าร่วมจับฉลาก แล้วเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้ถูกพิชิต (แพ้ในการจับฉลาก)
แล้วปลาตัวใหญ่ได้กลืนเขา และเขาสมควรที่จะถูกตำหนิ
(37:139-142)

ท่านนบียูนุสพยายามสั่งสอนตักเตือนหมู่ชนของท่านให้เชื่อฟังและปฏิบัติตามบัญชาจากอัลลอฮฺ แต่พวกเขาปฏิเสธการศรัทธา ท่านจึงเตือนพวกเขาถึงการลงโทษที่จะตามมาในไม่ช้า แล้วท่านก็หลบออกไปจากเมืองด้วยความขุ่นเคือง หนีขึ้นเรือที่มีผู้โดยสารเต็มเพียบแล้วก็ออกทะเลไป ระหว่างทางมีพายุใหญ่ ท่านถูกจับได้ว่าลอบขึ้นเรือมาอันเป็นเหตุให้เรือต้องประสบเหตุร้ายเช่นนั้น พวกเขาจึงจับท่านโยนลงทะเล แล้วปลาตัวโตก็มาฮุบท่านลงท้องไป ตรงนั้นแหละครับที่มันมืดมิด ในท้องปลานั้นนอกจากมืดมิดแล้ว ยังอับ ไม่มีอากาศหายใจ ทั้งน้ำย่อยของปลาอีกเล่า ฯลฯ ผนวกกับความมืดมิด ณ ก้นทะเลลึก และความมืดมิดแห่งรติกาล ท่านจะทนทานอยู่ในสภาพนั้นได้นานเพียงใดเล่า ถัาตามปกติมนุษย์ธรรมดา เพียงขาดอากาศหายใจ หรือจมน้ำอยู่เพียง 5 นาทีก็ตายแล้วแต่ท่านนบียูนุสโดนกลืนไปอยู่ในท้องปลาแล้วแท้ๆ พาไปไหนต่อไหนอีกไม่รู้นานเท่าไหร่จะรอดได้อย่างไร แต่อัลลอฮฺให้รอดครับ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับท่านเช่นนั้นท่านก็สำนึกผิดว่าไม่ควรละทิ้งหมู่ชนของท่านมาก่อนที่อัลลอฮฺจะทรงอนุมัติ ท่านจึงวิงวอนต่ออัลลอฮฺว่าท่านผิดไปแล้ว อัลลอฮฺบอกว่า...

فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ {143} لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ {144
หากว่าเขา(ยูนุส)ไม่ใช่ผู้หนึ่งจากบรรดาผู้ที่สดุดีให้ความบริสุทธิ์แก่อัลลอฮฺมาก่อนแล้ว
แน่นอนเราจะให้เขาอยู่ในท้องปลาจนถึงวันที่พวกเขาถูกให้ฟื้นคืนชีพ (37:143-144)

ด้วยเหตุนั้น อัลลอฮฺก็ทรงช่วยเขาให้รอดจากท้องปลาโดย...

فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ {145} وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ {146}
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ {147} فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ {148}

แล้วเราได้เหวี่ยงเขาขึ้นบนที่โล่งริมฝั่ง ในสภาพที่ป่วย
และเราได้ให้มีต้นไม้ (พันธุ์ไม้เลื้อย) น้ำเต้างอกเงยขึ้น ปกคลุมตัวเขา
และเราได้ส่งเขาไปยัง (หมู่บ้านของเขา) มีจำนวนหนึ่งแสนคนหรือเกินกว่านั้น
แล้วพวกเขาก็ศรัทธา ดังนั้น เราจึงปล่อยให้พวกเขามีความสุขสำราญชั่วระยะเวลาหนึ่ง
(37:145-148)

ปลาเอาท่านมาเหวี่ยงไว้บนชายหาดในสภาพสลบไสล และอัลลอฮฺก็ทรงปกป้องคุ้มครองบ่าวผู้สำนึกผิดของพระองค์ด้วยการให้มีต้นน้ำเต้ามาปกคลุมร่างไว้จนกว่าจะฟื้นคืนสติ

อาจานครับ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาหรอกครับที่เข้าไปอยู่ในท้องปลานานขนาดนั้นแล้วจะรอด!
แต่อาจานเข้าใจคำว่า "เดชานุภาพของอัลลอฮฺ"มั้ยครับ อะไรก็ตามที่สติปัญญามนุษย์ไปไม่ถึง มันไม่ได้ยากเย็นอะไรเลยสำหรับพระองค์ที่จะให้เกิดอะไรหรือไม่เกิดอะไร เพียงทรงประกาศิตว่า "จงเป็น"..มันก็เป็นไปตามพระบัญชาของพระองค์ นั่นคือบททดสอบข้อแรกเลยของคำว่า "ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ" ถ้าใครตกข้อนี้ ก็ไม่ต้องพูดถึง การเป็นมุสลิมของคนคนนั้นแล้ว...ไม่มีเลย!

-----------------------------------------


คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... กรุณายกตัวอย่างครับ
5 มีหะดีษเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน
6 ท่านนบีไป อิสรออ์-เมียะอฺรอจญ์ มันผิดตรงไหนครับ?

==========================

[AlGhuraba]

---------------------------
Matto Le Chalier_ XI
---------------------------


อีกประการหนึ่ง, ถ้าอะหะดีษ เป็นเรื่องจริง ทั้งหมดแล้ว อะหะดีษของชีอะต์กับอะหะดีษของซุนนีย์ จะต้องตรงกันใช่ไหมครับ?
( Matt : สีเหลือง - Mon Jul 17, 2006 2:29 am )
------------------------------
ขอตอบชัดถ้อยชัดคำว่า ....ไม่ใช่ครับ !

ถ้าอาจานศึกษาประวัติศาสตร์ให้ดี...ไม่ใช่แค่อ้างว่า รู้นะ... อาจานจะพบว่าทั้งสองแนวทางนั้นคือคนละศาสนากันโดยสิ้นเชิง อิสลาม คือศาสนาที่อัลลอฮฺทรงรับรองและให้ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม มาปิดบัญชี ไม่มีบทบัญญัติคำสอนใดๆงอกมาใหม่อีกเป็นอันขาดหลังจากท่านนบีจากไป บรรดาเศาะหาบะฮฺนับพันนับหมื่นเป็นผู้สืบสานคำสอนต่างๆเหล่านั้นต่อเนื่องมายังชนรุ่นต่อๆมา

ในขณะที่ ชีอฺะฮฺ คืออีกลัทธิหนึ่งที่อ้างว่านับถือท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอฺะลัยฮิวะสัลลัม เป็นรอซูลหนึ่งจากอัลลอฮฺ แต่ข้อกำหนดบทบัญญัติต่างๆมิได้ยุติอยู่ที่ท่านนบี พวกเขายกย่องเทิดทูนบรรดาอิมามไว้ในฐานะที่สูงส่งกว่ารอซูลของอัลลอฮฺด้วยซ้ำ มีสิทธิพิเศษในการตราตัวบท กฎบัญญัติต่างๆได้อีกมากมายตามต้องการ หรือแม้แต่อัลกุรอานฉบับนี้ก็ยังไม่สมบูรณ์ ซึ่งที่เราเห็นกันอยู่ทุกวันนี้เป็นเพียงหนึ่งในสามของ "ของจริง" ที่เด็กไร้เดียงสาคนหนึ่งตกเป็นเหยื่อคำปรักปรำว่าเอาไปซ่อนไว้ในถ้ำลึกลับ พวกเขาโยนความผิดไปให้ท่านอิมามอฺะลีว่ามีส่วนรู้เห็นในการแต่งเติมกุรอานฉบับนั้นโดยที่ท่านไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลยสักนิด

ที่อาจานพยายามรวบหัวรวบหางให้หะดีษของสองศาสนานี้เหมือนกันนั้น มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อหะดีษจากท่านนบีมุฮัมมัดในมือของประชาชาติมุสลิมนี้สืบทอดผ่านบรรดาเศาะหาบะฮฺนับพัน แต่หะดีษที่อ้างว่ามาจากท่านนบีมุฮัมมัดของหมู่ชนในลัทธิชีอฺะฮฺนั้นถ่ายทอดผ่านคอคอดเศาะหาบะฮฺมาได้เพียง 3 ท่านเท่านั้น คือ มิกดาด, อบูซัรร์ อัลฆิฟารี และ สัลมาน อัลฟาริสี เพราะพวกชีอฺะฮฺถือว่าคนอื่นเป็นมุรตัดหมด ดังนั้นเมื่อพวกนี้มันปิดกั้นตัวเองจากการรับรู้สัจธรรมผ่านบรรดาเศาะหาบะฮฺนับพัน นับหมื่นเหลือเพียงสามคนซึ่งมีหะดีษอยู่เพียงน้อยนิด อาจานก็ลองคิดดูละกัน 3 ในร้อย เค้าเรียกว่า 3% ถ้า 3 ในพัน ก็แค่ 0.3% ถ้าเลยไปถึง 3 ในหมื่น มันคือ 0.03% แล้วลัทธิแหกคอกนั้นมันจะเหลือคำสอนที่เป็นแก่นสารจากท่านนบีสักเท่าไหร่กัน นี่ผมยังไม่ได้พูดถึง authenticity ของหะดีษที่ถูกกุให้ 3 ท่านนั่นด้วยซ้ำนะครับ

เปรียบให้เข้าใจง่ายๆก็คือ การประปาเขาทำท่อส่งน้ำไว้ขนาด 4 เมตร แบบว่าใหญ่ขนาดเอารถเก๋งเข้าไปวิ่งได้เลย แต่พวกนี้มัน tap น้ำไปใช้ด้วยท่อขนาดหลอดกาแฟใช้กันทั้งหมู่บ้าน น้ำบริสุทธิ์ที่มาจากการประปาจริงๆ มันจึงไหลกะปิดกะปรอยเหมือนน้ำค้างในคืนแรมเดือนสี่ แล้วจะไปพอบริโภคอะไรกัน ก็เลยต้องไปหาน้ำจากแหล่งอื่นมาใช้ไปพลาง น้ำฝนผสมขี้แมวบนหลังคาบ้าง น้ำโสโครกที่ระบายออกมาจากบ้านอิมามต้นทางบ้าง ฯลฯ แล้วก็บริโภคกันอย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจสักนิด

มันก็เลยเป็นเหตุเป็นผลอยู่ในตัวแล้วว่าในเรื่องเกี่ยวกับบัญญัติศาสนา พวกนี้ก็เลยต้องหาแหล่งใหม่มาเสริมส่วนสำคัญที่พวกมันไม่มี นั่นคือ อนุมัติให้บรรดาอิมามมีสิทธิในการบัญญัติตัวบทใหม่ๆได้ตามต้องการ ไปดูเถิดครับ บทบัญญัติต่างๆในลัทธิชีอะฮฺมาจากสิ่งที่พวกเขาป้ายสีให้บรรดาอิมามผู้บริสุทธิ์ซะเป็นส่วนใหญ่ ตัวอย่างแผลงๆของบทบัญญัติพิเรนนั้นก็คือ ใครเล่นมุตอฺะฮฺเยอะๆจะมีฐานันดรเทียบเท่านบีเลยทีเดียวเชียว ใครไม่ทำ วันกิยามะฮฺจมูกแหว่งนะ จะบอกให้ ผัวสามารถเอาเมียไปให้ชาวบ้านเช่าบำบัดความใคร่ได้ และอีกอย่างนึง อาจานคงเห็นด้วย เพราะไม่มีข้อห้ามในอัลกุรอาน... ทะลวงประตูหลังภรรยาสุดที่รักได้... นะอูซุบิลลาฮฺ

คงจำได้ใช่มั้ยครับว่าผมทวงถามหลักฐานเรื่องนี้มานานแล้วใน Mattism Conspiracy : Episode-I ( ลูกตาเหล่ - Mon Mar 21, 2005 7:45 pm�ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้ตั้งชื่อ miniseries เรื่องนี้เลย ) ว่า...

สิ่งใดมีบัญญัติห้าม .... สิ่งนั้น อย่าทำ
สิ่งใดมีบัญญัติใช้ .... สิ่งนั้นห้ามทิ้ง
สิ่งใดไม่มีคำห้าม .... จะทำก็ได้
สิ่งใดไม่มีคำใช้ ....จะทิ้งก็ไม่เป็นไร

ดังนั้นถ้าปิดหูปิดตาจากหะดีษทั้งหมดแล้วไซร้ มีอายะฮฺไหนบ้างที่จะให้ความชัดเจนได้ว่า ห้ามเข้าหาภรรยาทางทวารหนัก ในเมื่ออายะฮฺนี้บอกแต่เพียงว่า "ดังนั้นพวกเจ้าจงเข้าหาไร่นาของพวกเจ้าตามที่พวกเจ้าต้องการเถิด" ตรงไหนครับที่บอกว่า "ห้ามเข้าประตูหลัง" ???

ฝากไว้กวนใจให้อาจานตอบอีกสักข้อนะ ขอรับ ก่อนที่ผมจะสรุปตรงนี้ว่า อิสลามกับชีอะฮฺนั้น มันคนละเชิงครับ...โปรดอย่าสัปดน...เอ๊ย สับสน!
----------------------------------

คำถามค้างคา

1 อาจานแน่ใจได้อย่างไรว่าการละหมาดของอาจานจะเหมือนกันเป๊ะ...exactly the same...กับการละหมาดของคุณทวด?
2 แน่ใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่อาจานทำอยู่กับอีกรูปแบบหนึ่งของคนข้างๆที่ไม่เหมือนของของอาจาน ใครถูก-ใครผิด หรืออาจจะผิดด้วยกันทั้งคู่ก็ได้
3 อาจานจะปรักปรำผู้รายงานหะดีษเศาะเฮียะห์คนไหนด้วยหลักฐานใด ว่าเขารายงานสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้?
4 ที่จานบอกว่า "ท่านรอซูลทำนายอนคตได้" หมายถึงอะไร เรื่องไหน ว่ายังงัย .... กรุณายกตัวอย่างครับ
5 มีหะดีษเศาะเฮียะห์บทใดบ้างที่ขัดกับอัลกุรอาน
6 ท่านนบีไป อิสรออ์-เมียะอฺรอจญ์ มันผิดตรงไหนครับ?
7 อาจานแมทท์ว่ายังงัยเรื่อง ประตูหลัง (ถ้าคิดสัปดน...มันก็ทะลึ่ง แต่ถ้ามีใจเป็นวิชาการ มันไม่ทะลึ่งหรอกครับ)