อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[al-azhary]

อ้างจากคุณอะสัน هداك الله
وبما ذكرناه يتضح للقراء أن ما نسبه أحمد محمود دهلوب إلى السلف من تفسير الاستواء بالاستيلاء غلط كبير وكذب صريح لا يجوز الالتفات إليه بل كلام السلف الصالح في ذلك معلوم ومتواتر وهو ما أوضحه شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله من تفسير الاستواء بالعلو فوق العرش وأن الإيمان به واجب وأن كيفيته لا يعلمها إلا الله سبحانه وقد روي هذا المعنى عن أم سلمة أم المؤمنين وعن ربيعة بن عبد الرحمن شيخ مالك رحمه الله وهو الحق الذي لا ريب فيه وهو قول أهل السنة والجماعة بلا ريب وهكذا القول في باقي الصفات من السمع والبصر والرضى والغضب، واليد والقدم والأصابع والكلام والإرادة وغير ذلك, كلها يقال فيها أنها معلومة من حيث اللغة العربية، فالإيمان بها واجب والكيف مجهول له، لا يعلمه إلا الله سبحانه مع الإيمان أن صفاته سبحانه كلها كاملة وأنه سبحانه لا يشبه من خلقه فليس علمه كعلمنا ولا يده كأيدينا ولا أصابعه كأصابعنا ولا رضاه كرضانا إلى غير ذلك كما قال سبحانه لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ


ตอบ
คุณลองอ่านต่อนะครับوأما الإمام مالك، فقد جاءه أحدهم وقال له: يا أبا عبد الله، الرحمن على العرش استوى ، كيف استوى ؟
وقال الإمام مالك كما روي عنه في بعض الروايات: الاستواء معلوم والكيف مجهول ، والإيمان به واجب، والسؤال عنه بدعة .
وقد فسرها بعض العلماء فقال: قوله الاستواء معلوم أي إن عقولنا دلتنا على إن الاستواء اللائق بالله هو الاستيلاء دون الاستقرار والجلوس، لأنهما من صفات الأجسام.
وقوله والكيف مجهول معناه إن ذات الله تعالى لا توصف بالأحوال المتعقلة والهيئات الحسية من التربع ونحوه، والإيمان به واجب لوروده في الكتاب.
والسؤال عنه بدعة لأنه لم تجر العادة بالسؤال عنه من السلف ،بل يفوضون معرفته على التحقيق إلى الله تعالى.
وبناء على هذا التفسير لكلمة الإمام مالك، لا يكون مفوضاً، بل يكون الإمام مالك مؤولاً، وذلك لأنه قد فسر معنى الاستواء بما ذكرناه نحن وهو المعنى الصحيح، ونفى أن يكون معناه يستلزم الاستقرار والجلوس، وهذا هو مذهب جمهور العلماء .
وإذا كان هذا هو المعنى الذي أراده الإمام مالك من كلمته، فإن الأصل أن مذهب السلف كان هو التأويل دون التفويض خلافاً لما هو مشهور.
وقد يستعجب بعض الناس هذا التفسير لكلام الإمام،
فنقول له نحن: قد يفهم كلام الإمام على معنى آخر مغايراً للأول غير متضاد معه ولا مناقض له، وذلك كما يلي:
قوله الاستواء معلوم، أي معلوم ذكر الاستواء في القرآن الكريم، ومعلوم نسبته أي نسبة الاستواء إلى الله تعالى.
وأما قوله والكيف مجهول فمعناه أن نسبة الاستواء الكيف مجهولة لا نعرفها لا في القران ولا في السنة ولا في كلام أحد من العلماء المعتبرين، أي أن أصل نسبة الكيف غير معلومة بل مجهولة، وما كان كذلك فهو مردود.
ولذلك قال بعد ذلك: والإيمان به أي الاستواء المعلوم واجب، أي الإيمان بمجرد الاستواء المعلوم واجب، أي الإيمان بمجرد الاستواء كما ذكر في القرآن واجب،
وأما السؤال عنه بكيف فهو بدعة، ومعنى بدعة كما هو مقرر أي مبتدع مخترع لم يكن معروفاً من قبل، لأن مجرد نسبة الكيف إليه تعالى فيها تجسيم وتشبيه كما مضى، وما كان بدعة فهو مردود، ولذلك يفهم لماذا أمر يعد ذلك بالرجل أن يخرج من المسجد.
وبناء على هذا التفسير والشرح لكلام الإمام يكون الإمام مفوضاً التفويض الصحيح وهو السكوت عن الشيء مع نفي اللوازم الفاسدة أو ما يتوهم أنه من اللوازم، وذلك كالتجسيم والتحيز والكون في مكان والحركة وغير ذلك.
وهذا هو التفويض عند أهل السنة، ولذلك يقولون عنه إنه تأويل أجمالي لأنه في الحقيقة ليس سكوتاً محضاً، بل سكوت عن التفصيل، وليس سكوتاً عن المعنى العام المفهوم، فإن كل من قرأ الآية الاستواء يفهم منها أن الله تعالى قادر على كل شيء مسيطر على الكون حكيم مدبر لشؤون الخلائق. ومثل هذا المعنى يسكت عنه السلف، ولكنهم لا ينظرون بل لا يحلمون بما وراءه بل يسكتون.
ومذهب السلف كما وضحه أهل السنة لا يستلزم التجسيم مطلقاً، ولذلك ورد عن كثير منهم نفي الكيف "وكيف عنه مرفوع"، وغير ذلك من العبارات التي فيها نفي أصل نسبة الكيف إلى الله تعالى .
وقد ادعى المجسمة أن المعنى المفهوم من عبارة الإمام مالك ليس كما مضى بل قالوا: إن قوله الاستواء معلوم، أي أن الله استوى ، واستوى عندهم لها معان#1575;ستقر وجلس وصعد، ولكن الاستقرار والجلوس والصعود لها كيفيات متعددة، قالوا#1601;الرجل يستوي استواء معيناً على الكرسي، والفارس يستوي استواء خاصاً على فرسه، والملك يستوي أي يجلس استواء أي جلوساً خاصاً به على العرش، وهكذا فكل مخلوق له استواؤه الذي يختلف عن استواء الذي يختلف عن استواء غيره بكيفية خاصة. وكذلك فالله يستوي بالمعاني السابقة، أي يجلس ويستقر!! لكن كيفية الجلوس والاستقرار والاستواء غير معلومة لدينا، لكن يوجد كيفية وصورة وهيئة معينة يستوي بها الله تعالى عرشه، قالوا#1608;لذلك قال الإمام مالك والكيف مجهول !!!!!!!!
هكذا فسر المجسمة كلمة الإمام مالك، وهو تفسير غير صحيح قطعاً، وذلك لما مضى ذكره .
وأيضاً لو كان أصل الكيفية ثابتاً، لما استحق الرجل السائل أن يسمى مبتدعاً لمجرد سؤاله عن أمر هو في نفسه ثابت على زعمهم، فما الذي ابتدعه في هذه الحالة، إنه لم يبتدع إلا السؤال عن شيء يدعون أنه في ذاته ثابت، ومجرد هذا الأمر لا يكفي ليرتقي الرجل إلى المنزلة المبتدعة وإن يخرج من المسجد أيضاً، بل كان يكفي أن يقول له الإمام مالك: لا يحوز السؤال عن ذلك.
ولكن الرجل يصبح مبتدعاً حقاً عندما يثبت شيئاً هو في ذاته أصلا غير موجود، ويسأل عنه، حينذاك يصبح مبتدعاً حقاً، لأنه أثبت شيئاً غير موجود، وهذا إنما لو كانت الكيفية أصلاً غير ثابتة، بل منفية عن الله تعالى، فبناءاً على هذا، فمن جاء وقال: كيف استوى الله؟ فإنه يكون بسؤاله قد افترض وجود الكيف لله تعالى ويطلب من المسؤول أن يصوره له ويوضحه، وهذا هو المبتدع حقاً .
ويؤيد كلامنا المذكور هنا أنه قد ورد عن الإمام مالك رواية أخرى بلفظ آخر غير لفظ الرواية السابقة يقول فيها جواباً عن سؤال الرجل الاستواء غير مجهول، والكيف غير معقول والسؤال عنه بدعة والإيمان به واجب].
فقوله غير مجهول، أي معلوم، أي معلوم أنه نسب إلى الله تعالى في القرآن الكريم، ويوضح معناه ما ورد عن الإمام الشافعي من أنه قال: [الاستواء مذكور]، فهذا هو معنى قوله [معلوم].
وأما قوله[غير معقول] أي أن العقل ينفيه ولا يثبته لله تعالى، فالعقل ينفي نسبة الكيف إلى الله تعالى، وهو يرادف قول كثير من السلف "وكيف عنه مرفوع"، وقولهم: "بلا كيف" .
وهذه الرواية التي فيها "والكيف غير معقول" أقوى من حيث السند من الرواية السابقة المشهورة، وهي راجحة عليها من جهة المعنى ومن جهة السند.
ومن جهة ثالثة وهي أن الذين سئلوا عن الاستواء قبل الإمام مالك وهم حماد وأم سلمة أجابوا بنفس هذه الرواية وهي [الاستواء غير مجهول والكيف غير معقول… إلخ]، وهذا يعني أن الإمام مالك ليس هو صاحب هذا الجواب، بل أخذه عن غيره، وحينذاك ترجح الرواية التي توافق جواب السابقين فهذا هو الوجه الثالث

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله
6. เป็นมติของบรรดามุสลิม จากบรรดาเศาะหาบะอ บรรดาตาบิอีน และ บรรดานักวิชาการ จากบรรดาผู้ศรัทธา ว่า แท้จริงอัลลออ(ซ.บ)ทรงประทับบนบัลลังก์ บนฟากฟ้า - ดูอัลอินาบะฮ 3/136
الامام ابن خزيمة صاحب الصحيح ت 311
قال: من لم يقل بأن الله فوق سمواته وانه على عرشه بائن من خلقه وجب ان يستتاب فإن تاب والا ضربت عنقه ثم القي على مزبلة لئلا يتأذى بنتن ريحه اهل القبلة ولا اهل الذمة
انظر درء التعارض 6/ 264
7. อันนี้ เว้นไว้ให้คุณแปลเอง...................เพราะมันค่อนข้างจะรุนแรง


ตอบ
นั่นคือความเห็นของ อิบนุ คุซัยมะฮฺ และในกรณีนี้นั้น ท่านอิบนุคุซัยมะฮฺ ก็เป็นผู้ที่มีอุลามาอฺคัดค้านอยู่ เนื่องจากชัยคฺอิบนุตัยมียอะฮฺเองก็มีความเห็นสอดคล้องกับเขา ตกลง หากท่านอิบนุคุซัยมะฮฺกล่าวอย่างนั้นจริง ก็แสดงว่าอัลเลาะฮฺอยู่บนบรรดาชั้นฟ้า อยู่บนอะรัช ก็เท่ากับว่าอัลเลาะฮฺมีขอบเขตมีทิศให้กับพระองค์ คือทิศบน ดังกล่าวนี้ย่อมขัดแย้งกับอุลามาอฺส่วนใหญ่
ที่อวุโสกว่าท่านอิบนุคุซัยมะฮฺ คือ
قال الحافظ محمد بن حبان ( ه 354 ) صاحب الصحيح المشهور بصحيح إبن حبان ما نصه : ( الحمد لله الذى ليس له حد محدود فيحتوى ، ولا له أجل معدود فيفنى ـ ولا يحيط به بجوامع المكان ولا يشتمل عليه تواتر الزمان )
ความว่า " ท่านฮาฟิซ อิบนุหิบบาน ( เสียชีวติ ฮ.ศ. 354 ) เจ้าของ หนังสือฮะดิษซอเฮี๊ยะหฺ ที่โด่งดัง ในนาม ซอเฮี๊ยะหฺอิบนุหิบบาน มีตัวบทระบุว่า " การสรรญเสริญเป็นเสิทธิ์ของอัลเลาะฮฺ พระองค์ผู้ซึ่ง ไม่มีขอบเขตใดๆที่ถูกกำหนดให้กับพระองค์ แล้วพระองค์ก็ห้อมล้อม และไม่มีกำหนดเวลาให้กับพระองค์แล้วพระองค์ก็เสียหาย ไม่มีบรรดาสถานห้อมล้อมพระองค์ และการผ่านไปของกาลเวลาก็ไม่ครองคลุมแก่พระองค์" อัลเอี๊ญะหฺซาน บิตัรเตบ ซอเฮี๊ยะหฺ อิบนุหิบบาน


และขัดแย้งกับคำกล่าวของอิมามอะหฺมัด เพราะท่านอิมาม อัลบัยฮะกีย์ ได้รายงานไว้ใน มะนากิบ อิมามอะหฺมัด และได้ระบุไว้ในหนังสือ ฏ่อบ่าก๊อต อัลหะนาบิละฮฺ ของท่าน อบี ยะอฺลา ว่า
أن الإمام أحمد يقول : والله تعالى لم يلحقه تغير ولا تبدل ولا يلحقه الحدود قبل خلق العرش ولا بعد خلق العرش
ความว่า" แท้จริง อิมามอะหฺมัด กล่าวว่า อัลเลาะฮฺ ตะอาลา ไม่มีการเปลี่ยนแปลง มาเกี่ยวพันกับพระองค์ และไม่มีขอบเขตมาเกี่ยวพันกับพระองค์ ไม่ว่าก่อนสร้างอะรัชหรือหลังการสร้างอะรัชแล้ว" ฏ่อบ่าก๊อต อัลหะนาบิละฮฺ เล่ม 2 หน้า 297


ท่านอบูหะนีฟะฮฺกล่าวเช่นกันว่า “หากอัลเลาะฮฺต้องการการนั่งและสถิต(อยู่ที่อะรัช) ดังนั้นก่อนจากอัลเลาะฮฺสร้างอะรัช พระองค์ทรงอยู่ที่ใหน ? อัลเลาะฮฺทรงปราศจากจากสิ่งดังกล่าวอย่างยิ่งใหญ่” ชัรหฺ อัลฟิกหฺ อัลอักบัร ของท่าน มุลลา อะลีย์ อัลกอรีย์ หน้า 75

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله

พระเจ้าผู้ทรงเมตตาประทับอยู่บนบัลลังค์
الامام ابن بطة العكبري شيخ الحنابلة ( 304-387
اجمع المسلمون من الصحابة والتابعين وجميع اهل العلم من المؤمنين ان الله تبارك وتعالى على عرشه فوق سمواته .انظر الابانة 3/ 136

6. เป็นมติของบรรดามุสลิม จากบรรดาเศาะหาบะอ บรรดาตาบิอีน และ บรรดานักวิชาการ จากบรรดาผู้ศรัทธา ว่า แท้จริงอัลลออ(ซ.บ)ทรงประทับบนบัลลังก์ บนฟากฟ้า - ดูอัลอินาบะฮ 3/136

ตอบ
เป็นที่ทราบกันดีกว่า อัลอะรัชนั้นอยู่บนฟากฟ้า แต่การกรณีที่อัลเลาะฮฺ ทรง إستوى นั้น ผมได้ชี้แจงไปแล้ว จากจุดยืนของอุลามาอฺซะลัฟยุคก่อน
قال الإمام الحافظ المفسر عبد الرحمن تن على المعروف تإبن الجوزى شيخ الحنابلة (597 ه) ( الواجب علينا أن نعتقد أن الله تعالى لا يحوىه مكان ولا يوصف بالتغير وال غتنقال )
" จำเป็นบนเรา ต้องเขื่อมั่นว่า อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) ไม่ทรงมีสถานที่มาห้อมล้อมและไม่ทรงมีคุณลักษณะการเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหว " ดัฟอฺ ชุบะฮุตตัชบีฮฺ หน้า 58


ท่านอิบนุเญาซีย์กล่าวเช่นกันว่า " ดังนั้นท่านไม่เห็นดอกหรือ ? ว่ามีชนกลุ่มหนึ่ง ได้ยินบรรดาฮะดิษเกี่ยวกับซีฟาต(ที่ทำให้เคลือบแครงการเหมือนระหว่างอัลเลาะฮฺและมัคโลค) แล้วพวกเขาก็เข้าใจมัน บนสิ่งที่ให้ความเข้าแบบสัมผัสได้ (เหมือนมัคโลค) เช่นพวกเขากล่าวว่า อัลเลาะฮฺลงมาจากฟากฟ้าและเคลื่อนไว้ด้วยซฺาตของพระองค์ และนี้เป็นความเข้าใจที่เลว เนื่องจากผู้ที่เคลื่อนไหวได้นั้น ต้องมาจากสถานที่หนึ่ง โดยที่ไปยังอีกสถานที่หนึ่ง และดังกล่าวทำให้เข้าได้ว่า สถานที่นั้นใหญ่กว่าเขา และจำเป็นต้องมีการเคลื่อนไหว และทุกสิ่งดังกล่าวนั้น เป็นไปไม่ได้ต่ออัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) " ดู ซัยดฺ อัลคอฏิร หน้า 476

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله
ผมขอคุยต่อนะครับ
قوله تعالى في سورة "طه" : {الرحمن على العرش استوى}.
والاستواء في لغة العرب إذا عدي بحرف الجر "على" كان بمعنى علا وارتفع
1. อัลลอฮตรัสไว้ในซูเราะฮฏอฮาว่า"พระเจ้าผู้ทรงเมตตา ทรงประทับอยู่บนบัลลังก์
คำว่า อัลอิสติวาอฺ" เมื่อเป็นสกรรมกริยาด้วยคำบุพบท ว่า" علي " ก่อจะมีความหมายว่า อยู่บน


ตอบ
คำว่า "على" แปลว่าบน ตามหลักภาษา หรือเรียกอีกอย่างว่า อัลเลาะฮฺทรงมี ซิฟัต العلو "สูง(ส่ง)" คุณลักษณะนี้ อุลามาอฺซะละฟีย์ปัจจุบัน กล่าวหากว่าอะชาอิเราะฮฺปฏิเสธ ซิฟัต العلو แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เป็นอย่างนั้นเลยแม้แต่น้อย เพราะคำว่า العلو นั้นตามหลักภาษาอาหรับมีสองความหมาย
1. الحسى หมายความว่า العلو สูงแบบรับรู้ได้ด้วยสัมผัสทั้ง 5 เช่นฟ้านั้นสูง ภูเขาสูง เป็นต้น
2. المعنوى หมายว่า العلو ในเชิงนามธรรม สัมผัสด้วยประสาทสัมผัสที่ 5 ไม่ได้ เช่นอัลเลาะฮ์นั้นมีอำนาจปกครองสูงส่ง ท่านนบีมีเกียตริสูง มีจรรยาสูงส่ง เป็นต้น


หากคุณอะสันเลือกความหมายข้อแรก ก็จะเป็นพวก มุญัสซิมะฮฺ แต่ผมเลือกข้อที่สองครับ เพราะอัลเลาะฮฺทรงมีอำนาจปกครองสูงส่งเหนืออะรัช (ซึ่งเป็นหนทางหลักเดิมหนึ่งของอะชาอิเราะฮฺ)

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله
2- وقال تعالى: {أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ} (سورة الملك) قال ابن عباس: (هو الله) كما في تفسير ابن الجوزي
และอัลลอฮตรัสว่า"พวกเจ้าจะปลอดภัยละหรือ จากการที่พระองค์ทรงสถิตย์อยู่ ณ ฟากฟ้าจะให้แผ่นดินสูบพวกเจ้า"(ซูเราะฮอัลมุลกุ) อิบนุอับบาส กล่าวว่า" คือ อัลลฮ ดังปรากฏในตัฟสีรอิบนุเญาซี ( แต่คุณ az-hary กล่าวว่า หมายถึงมลาอิกะฮ)


ตอบ
หากแม้ว่าท่านอิบนุอับบาสกล่าวว่าเป็นอัลเลาะฮฺ แต่ท่านอิบนุอับบาสไม่ได้เชื่อว่าอัลเลาะฮฺอยู่ในฟากฟ้าเหมือนที่คุณและอุลามาอฺซาอุดี้เชื่อนี่ครับ เป็นที่ทราบกันดีกว่า อัลอะรัชนั้นอยู่บนฟากฟ้า แต่การกรณีที่อัลเลาะฮฺ ทรง إستوى นั้น ผมได้ชี้แจงไปแล้ว จากจุดยืนของอุลามาอฺซะลัฟยุคก่อน
قال الإمام الحافظ المفسر عبد الرحمن تن على المعروف تإبن الجوزى شيخ الحنابلة (597 ه) ( الواجب علينا أن نعتقد أن الله تعالى لا يحوىه مكان ولا يوصف بالتغير وال غتنقال )
" จำเป็นบนเรา ต้องเขื่อมั่นว่า อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) ไม่ทรงมีสถานที่มาห้อมล้อมและไม่ทรงมีคุณลักษณะการเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหว " ดัฟอฺ ชุบะฮุตตัชบีฮฺ หน้า 58
ท่านอิบนุเญาซีย์กล่าวเช่นกันว่า " ดังนั้นท่านไม่เห็นดอกหรือ ? ว่ามีชนกลุ่มหนึ่ง ได้ยินบรรดาฮะดิษเกี่ยวกับซีฟาต(ที่ทำให้เคลือบแครงการเหมือนระหว่างอัลเลาะฮฺและมัคโลค) แล้วพวกเขาก็เข้าใจมัน บนสิ่งที่ให้ความเข้าแบบสัมผัสได้ (เหมือนมัคโลค) เช่นพวกเขากล่าวว่า อัลเลาะฮฺลงมาจากฟากฟ้าและเคลื่อนไว้ด้วยซฺาตของพระองค์ และนี้เป็นความเข้าใจที่เลว เนื่องจากผู้ที่เคลื่อนไหวได้นั้น ต้องมาจากสถานที่หนึ่ง โดยที่ไปยังอีกสถานที่หนึ่ง และดังกล่าวทำให้เข้าได้ว่า สถานที่นั้นใหญ่กว่าเขา และจำเป็นต้องมีการเคลื่อนไหว และทุกสิ่งดังกล่าวนั้น เป็นไปไม่ได้ต่ออัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) " ดู ซัยดฺ อัลคอฏิร หน้า 476


หากเข้าใจแบบซะลัฟยุคก่อน อัลเลาะฮฺก็ทรงไม่เหมือนกับมัคโลค และหากหมายถึงมะลาอิกะฮฺนั้น ก็ยิ่งทำให้อัลเลาะฮฺไม่เหมือนกับมัคโลค คุณอะสันอ้างตัฟซีรของท่าน อิมามอิบนุเฏาซีย์มา สิ่งที่เคยบอกไป ผมก็อ้างอิงจากตัฟซีร อัลกุรฏุบีย์นี่ครับ ไม่ใช่แอบอ้างมาเอง ท่านอิมาม อัลกุรฏุบีย์ได้อธิบายโองการที่ 16 ว่า “ท่านอิบนุอับบาสกล่าวว่า หรือพวกเจ้าจะปลอดภัยจากการลงโทษของผู้ที่อยู่ในฟากฟ้า หากพวกท่านทำการฝ่าฝืนพระองค์ ถูกกล่าวว่า ความหมายนั้นคือ หรือพวกท่านจะปลอดภัยจากผู้ที่อยู่ในฟากฟ้า กับอานุภาพ อำนาจ บัลลังค์ และอาณาจักรปกครองของพระองค์ อัลเลาะฮฺได้เจาะจงฟากฟ้า หากแม้ว่าพระองค์แผ่คลุมในการปกครองของพระองค์ ก็เพื่อให้ตระหนักว่า แท้จริงพระเจ้าผู้ที่สามารถใช้เดชานุภาพของพระองค์ในฟากฟ้า ไม่ใช่ผู้ที่พวกเจ้าได้ให้เทิดเกียตริบนผืนแผ่นดิน และถูกกล่าวว่า ผู้ที่อยู่ในฟากฟ้านั้น บ่งถึงบรรดามะลาอิกะฮฺ และถูกกล่าว บ่งถึงท่านญิบรีล โดยที่เขาคือผู้ได้รับมอบหมายให้ ทำการลงโทษ” ตัฟซีร อัลกุรฏุบีย์ เล่ม 18 หน้า 206 อธิบายอายะฮฺที่ 16 ซูเราะฮฺอัลมุลกิ

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله

لكن الله معنا بسمعه وبصره وعلمه، وذاته فوق العرش
และพระองค์ตรัสว่า(และพระองค์คือ อัลลอฮอยู่บนฟากฟ้า) - ซูเราะฮอัลอันอาม - อิบนุกะษีร ได้กล่าวไว้ในตัฟสีรอายะฮนี้ว่า "บรรดานักตัฟสีร ต่างก็เห็นฟ้องกันว่า พวกเราจะไม่กล่าว ดังเช่นที่พวกอัลญะฮมียะฮ(พวกหลงผิด)กล่าวว่า" อัลลอฮอยู่ในทุกสถานที่ .. อัลลอฮทรงสูงส่งจากสิ่งที่พวกเขากล่าว ทรงสูงส่ง ทรงยิ่งใหญ่ (ความหมายในฟากฟ้า หมายถึง บนฟากฟ้า แต่อัลลอฮอยู่พร้อมกับพวกเรา ด้วยการได้ยิน การเห็น และ การรอบรู้ของพระองค์ และตัวตน(ซาต)ของพระองค์ อยู่บนบัลลังก์


ตอบ
เรื่อง وذاته فوق العرش ผมกล่าวนำเสนอมาข้างต้นเยอะแล้ว
แต่คำว่า لكن الله معنا بسمعه وبصره وعلمه เหมือนกับว่าเป็นคำอธิบายของอายะฮฺ(وهو معكم أينما كنتم) หากเป็นเช่นนั้น แสดงว่าท่านอิบนุกะษีรก็ ตะวีล ตีความเช่นเดียวกัน แล้วคุณอะสันล่ะครับ


อ้างอิงจากคุณอะสัน
แล้วสถิตย์อยู่บนลังลังก์พระองค์ทรงให้กลางคืนครองคลุมกลางวัน
فَمَنْ أَثْبَتَ لِلَّهِ تَعَالَى مَا وَرَدَتْ بِهِ الْآيَات الصَّرِيحَة وَالْأَخْبَار الصَّحِيحَة عَلَى الْوَجْه الَّذِي يَلِيق بِجَلَالِ اللَّه وَنَفَى عَنْ اللَّه تَعَالَى النَّقَائِص فَقَدْ سَلَكَ سَبِيل الْهُدَى
ผู้ใดให้การรับรองแก่อัลลอฮ ต่อสิ่ง(คุณลักษณะ)ที่บรรดาอายะฮที่ชัดแจ้ง และบรรดาคำบอกเล่า(หะดิษ)ที่เศาะเฮียะ ได้ระบุไว้ตามแนวทางที่เหมาะสมกับความสูงส่งของอัลลอฮ และ ให้อัลลอฮ บริสุทธิ์จากสิ่งที่บกพร่องทั้งหลาย แน่นอนเขาดำเนินอยู่ในทางนำ(แนวทางที่ถูกต้อง - ตัฟสีรอิบนุกะษีร


ตอบ
คำกล่าวของอิบนุกะษีรนี้ ถูกต้องครับ เพราะอะชาอิเราะฮฺก็มีแนวทางอย่างนั้น คือ มอบหมาย แบบซะลัฟยุคก่อน หรือตีความเมื่อจำเป็น คืออัลเลาะฮฺทรงมีอำนาจปกครองสูงส่งเหนืออะรัช ซึ่งเป็นความหมายที่เหมาะสมต่อความยิ่งใหญ่ของอัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) และปฏิเสธสิ่งพกพร่องต่างๆ จากอัลเลาะฮฺตะอาลา ดังกล่าวจึงเป็นหนทางที่ถูกต้องครับ อัลฮัมดุลิลลาห์

[al-azhary]

วิจารณ์ หนังสือ ดร. ซะฟัร อัลหะวาลีย์ عفاه الله ตอนที่ 2
ดร. ซะฟัร กล่าวไว้ในหนังสือ วิจารณ์แนวทางอะกีดะฮฺ อัลอะชาอิเราะฮฺว่า
عند المالكية :
روى حافظ المغرب وعلمها الفذ ابن عبد البر بسنده عن فقيه المالكية بالمشرق ابن خويز منداذ أنه قال في كتاب الشهادات شرحاً لقول مالك : لا تجوز شهادة أهل البدع والأهواء ، وقال :
" أهل الأهواء عند مالك وسائر أصحابنا هم أهل الكلام ، فكل متكلم فهو من أهل الأهواء والبدع أشعرياً كان أو غير أشعري ، ولا تقبل له شهادة في الإسلام أبداً ، ويهجر ويؤدب على بدعته ، فإن تمادى عليها استتيب منها .
وروى ابن عبد البر نفسه في الانتقاء عن الأئمة الثلاثة " مالك وأبي حنيفة والشافعي " نهيهم عن الكلام وزجر أصحابه وتبديعهم وتعزيرهم ، ومثله ابن القيم في " اجتماع الجيوش الإسلامية " فماذا يكون الأشاعرة إن لم يكونوا أصحاب كلام ؟
ความว่า “อาฟิซฺ และธงนำ แห่งมัฆริบ (แห่งตะวันตก)หนึ่งเดียว คือ อิบนุ อับดุลบัรรฺ ได้รายงานนักวิการฟิกหมาลิกีย์ ที่ตะวันออก คือ ท่านอิบนุ คุวัยซฺ มันดาด เขาได้ ในกิตาบว่าด้วยเรื่องการเป็นพยาน เพื่ออธิบายคำกล่าวของอิมามมาลิกว่า ไม่อนุญาติการเป็นพยานของผู้ที่ทำบิดอะฮฺและตามอารมณ์ เขาอธิบายว่า พวกที่ตามอารมณ์ ตามทัศนะของอิมามมาลิกและบรรดาสานุศิษย์คนอื่นๆ คืออุลามาวิชากะลาม ดังนั้นทุกคนที่เป็นอุลามาอฺกะลาม เขาก็คือพวกตามอารมณ์และทำบิดะฮฺ ไม่ว่าจะเป็น อัชอะรีย์หรือไม่ใช่อัชอะรีย์ และไม่ถูกรับกับการเป็นพยานของเขาไปอิสลามตลอดไป และเขาต้องถูกประจานและอบรมตักเตือนต่อบิดอะฮฺของเขา ดังนั้นหากเขายังยังคงทำอยู่บนมัน ก็ถูกใช้ให้เขาเตาบัตจากมัน
ท่านอิบนุ อับดุลบัรรฺเอง ได้รายงานไว้ใน หนังสือ อัลอินตะกออฺ จากบรรดาอิมามทั้ง 3 คืออิมาม มาลิก อบูฮานีฟะฮฺ และอิมามชาฟิอีย์ ถึงการที่พวกเขาได้ห้ามจากวิชากะลาม ยับยั้ง ถือว่าเป็นบิดอะฮฺ และสั่งลงโทษกับพวกเขา เช่นเดียวกับเขา คืออิบนุกัยยิม ที่ได้กล่าวเอาไว้ในหนังสือ (อิจญฺมาอฺ อัลญุญูช อัลอิสลามียะฮฺ ) ดังนั้น อัลอะชาอิเราะฮฺจะเป็นอะไร หากไม่ใช่ อุลามาอฺวิชากะลาม”


คำวิจารณ์
ท่าน ดร. ซะฟัร อ้างอิงมาโดยไม่ได้ตรวจสอบสายรายงาน หากเป็นข้อความที่ตรงกับอุดมการณ์ของท่าน ท่านก็จะระบุมันอย่างไม่วิเคราะหฺให้รอบครอบ นี่เป็นจุดอ่อน ของผู้ที่ตำหนิอะชาอิเราะฮฺ


ท่านอัลฮาฟิซฺ อิบนุ หะญัร อัลอัศเกาะลานีย์ ได้กล่าวไว้ในหนังสือ “ลิซาน อัลมีซาน”ของท่านว่า “ณ ที่อิบนุ คุวัยซฺ มันดาด มีสิ่งแปลกๆ(ขัดกับสิ่งที่ถูกต้องกว่า)จากอิมามมาลิก และบรรดาการเลือกสรรหรือตีความนั้น บรรดาอุลามาอฺมัซฮับมาลิกีย์ผู้มีความเชี่ยวชาญไม่เคยให้ความสนใจ เช่นคำกล่าวของเขาที่ว่า บรรดาทาสนั้น ไม่เข้าไปอยู่ร่วมในการบังคับใช้ทางศาสนาเหมือนกับเสรีชน และคอบิรวาหิด(ที่ไม่มุตะวาติร)นั้น ให้ผลถึงความรู้ที่แน่นอน......และแท้จริง ท่านอบู อัลวะลีด อัลบาญีย์ ได้เคยพูดวิจารณ์ในตัวเขา โดยที่เขามีหลักวิเคราะห์ไม่ดี และไม่น้ำหนักทางด้านฟิกห์ และเขาอ้างว่า มัซฮับมาลิกนั้น จะไม่มีการร่วมจัดการศพของอุลามาอฺกะลาม และไม่อนุญาตให้เป็นพยาน แต่งงาน และให้ความไว้วางใจกับพวกเขา และท่านอิบนุอับดุลบัรรฺเองก็ตำหนิตัวเขาเช่นเดียวกัน” ดูลิซาน อัลมีซาน เล่ม 5 หน้า 290 ตีพิมพ์ฉบับอินเดีย และเล่ม 5 หน้า 329 ตีพิมพ์ที่ ดารฺ อัลฟิกรฺ


นี่คือคำกล่าวของ อุลามาอฺนักวิจารณ์ฮะดิษ เกี่ยวกับ อิบนุ คุวัยซฺ มันดาด เมื่อเป็นเช่นนี้ เราสามารถที่จะเอามาอ้างเป็นหลักฐานได้หรือไม่? ทั้งๆ ที่บรรดาอุลามาอฺมัซฮับมาลิกีย์มีความเห็นขัดแย้งกับเขา ????


ผมก็รู้สึกแปลใจเหมือนกัน ที่ ดร.ซะฟัร อ้างคำกล่าวของ อิบนุ คุวัยซฺ มันดาด โดยละทิ้งคำกล่าวของบรรดาอุลามาอฺมัซฮับมาลิกีย์ผู้มีความเชี่ยวชาญและอยู่ในแนวทางของอัล-อะชาอิเราะฮฺ เนื่องจากว่าอุลามาอฺมัซฮับมาลิกีย์อยู่แนวทางอะชาอิเราะฮฺทั้งหมด นอกจากพวกมาแวกแนวที่เขาไม่รับพิจารณา นี่คือความหละหลวมของที่ผู้วิจารณ์อะกิดะฮฺอัลอะชาอิเราะฮฺครับ

[asan]

ขอต่อนะครับ คุณบอกให้ผมเอานักวิชาการยุคสลัฟมาอ้างอิง เอ้าคนต่อไปครับ
2. عبدالله بن مسعود
หะดิษอิบนิมัสอูดกล่าว่า
والعرش فوق الماء والله فوق العرش لايخفي عليه شيءمن أعمالكم
บัลลังคก์อยู่บนน้ำ และอัลลอฮ อยู่บนบัลลังก์ ไม่มีสิ่งใดจากการงานของพวกท่านซ่อนเร้นพระองค์ได้ - อัลบานีย์บอกว่าสายสืบหะดิษนี้เศาะเฮียะ ดู มุคตะศอรอัลอะลุวีย์ ของอัชชาฏิบีย์ หน้า 103
มีข้อสงสัยอยู่นะครับ ว่า ทำไมท่านนบีขึ้นไปยังฟากฟ้า ในคืนอิสรออและเมียะรอจญ ถ้าอัลลอฮ อยู่ทุกหนทุกแห่ง ทำไมไม่รออยู่ที่มักกะละครับ ?
อินชาอัลลอฮ มีต่อ

[al-azhary]

ถึงคุณ อับดุรเราะหฺมาน حفظك الله
ความคิดเห็นที่คุณนำเสนอมานั้น กระผมเห็นด้วยอย่างมาก และก็จะทำตามบ้างครับ ผมขอแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับคำว่า "มรดกอิสลาม" ที่คุณนำเสนอถามนะครับ ผมคิดว่า เวปนี้เขาตั้งชื่อได้ถูกต้องแล้วครับ คำว่ามรดก ตามหลักภาษานั้น ไม่ใช่ว่าจะต้องการตายเกิดขึ้น เหมือนกับ มรดกตามหลักวิชาฟิกห์ แต่เป็นมรดกในเชิงภาษา ซึ่งหมายถึงการรับช่วงสืบต่อกันมา เช่นท่านนบีมุฮัมมัด(ซ.ล.) กล่าวว่า " العلماء ورثة الأنبياء " หมายความว่า "บรรดาอุลามาอฺนั้น เป็นผู้รับมรดกสืบทอดจากบรรดานบี" คือรับมรดกสืบทอดวิชาการ และรับต่อๆ กันมาจวบจนถึงปัจจุบันครับ การรับมรดกดังกล่าวนี้ คือรับมรดกทางวิชาการอิสลาม ไม่ใช่รับมรดกทางทรัพย์สินเหมือนกับเรื่องมรดกในวิชาฟิกห์ ที่ต้องมีทายาทเสียชีวิตเสียก่อน มีอะไรตักเตือนผมก็บอกเตือนผมด้วย และขอให้อัลเลาะฮฺทรงเมตตาผู้ที่ชี้ข้อตำหนิให้แก่ผม

[AbdurRahman]

พี่อะสัน บ้านอยู่แถวจังโหลนเหรอครับ ผมอยู่ทางควนโดน ไม่ไกลกันเท่าไรเลย ว่างๆมากินข้าวบ้านผมเด้อครับ

[al-azhary]

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله
ขอต่อนะครับ คุณบอกให้ผมเอานักวิชาการยุคสลัฟมาอ้างอิง เอ้าคนต่อไปครับ
2. عبدالله بن مسعود
หะดิษอิบนิมัสอูดกล่าว่า
والعرش فوق الماء والله فوق العرش لايخفي عليه شيءمن أعمالكم
บัลลังคก์อยู่บนน้ำ และอัลลอฮ อยู่บนบัลลังก์ ไม่มีสิ่งใดจากการงานของพวกท่านซ่อนเร้นพระองค์ได้ - อัลบานีย์บอกว่าสายสืบหะดิษนี้เศาะเฮียะ ดู มุคตะศอรอัลอะลุวีย์ ของอัชชาฏิบีย์ หน้า 103
มีข้อสงสัยอยู่นะครับ ว่า ทำไมท่านนบีขึ้นไปยังฟากฟ้า ในคืนอิสรออและเมียะรอจญ ถ้าอัลลอฮ อยู่ทุกหนทุกแห่ง ทำไมไม่รออยู่ที่มักกะละครับ ?
อินชาอัลลอฮ มีต่อ


ตอบ
ท่านอิบนุมันอูด (ร.ฏ.) กล่าวเช่นแล้ว มีคำกล่าวอื่นของท่านอับดุลเลาะฮฺอิบนุมันอูดอีกใหมว่า อัลเลาะฮฺทรงสถิตนั่งอยู่บนอะรัช เหมือนกับที่สลัฟปัจจุบันเข้าใจ ?? และไม่ว่าคุณจะยกหลักฐานมาอีกเท่าไหร่ก็ตามที่เกี่ยวกับอะรัช หากไม่มีคำกล่าวของซะลัฟซอและหฺว่า ท่านอัลเลาะฮ ซุปฮานะฮุวะตะอาลานั่งสถิตอยู่บนอะรัช ก็ย่อมไม่มีความใดๆ ที่จะไปสนับสนุนแนวทางของคุณครับ ใครบอกคุณอะสันหรือว่า อัลเลาะฮฺอยู่ทุกหนทุกแห่ง ?? อย่าบอกนะว่า คุณเข้าใจอะชาอิเราะฮฺเชื่อว่าอัลเลาะฮฺอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่งั้นคุณก็ไม่เคยเรียนปอเนาะจริงๆ


ส่วนเรื่องอิสรออฺ เมี๊ยะอฺร็อจที่คุณถามมานั้น
قال عز وجل ﴿سبحان الذى أسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام إلى المسجد الأقصى الذى باركنا حوله لنريه من آياتنا إنه هو السميع البصير﴾
อัลเลาะฮฺ อัซซะวะญัลล่า ทรงตรัสว่า " มหาบริสุทธิ์ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์เดินทางในเวลากลางคืน จากมัสยิดอัลหะรอมไปยังมัสยิดอัลอักซอ ซึ่งบริเวณรอบมันเราได้ให้ความจำเริญ มหาบริสุทธิ์ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์เดินทางในเวลากลางคืน จากมัสยิดอัลหะรอมไปยังมัสยิดอัลอักซอ ซึ่งบริเวณรอบมันเราได้ให้ความจำเริญ เพื่อเราจะให้เขาเห็นบางอย่างจากสัญญาณต่างๆของเรา แท้จริง พระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงเห็น


คุณถามว่าทำไมนบีขึ้นไปฟากฟ้า คำตอบก็มีอยู่อายะอฺนี้แล้วคือ " เพื่อเราจะให้เขาเห็นบางอย่างจากสัญญาณต่างๆของเรา " และอัลเลาะฮฺ (ซัซฺวะญัลล่า) ทรงรู้ดีว่า ต่อไปจะมีชนกลุ่มหนึ่งกล่าวว่าพระองค์ทรงนั่งสถิตอยู่บนฟากฟ้า ดังนั้นพระองค์ทรงตรัสกันไว้เลยว่า " มหาบริสุทธิ์ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์" คำว่ามหาบริสุทธิ์นี้ หมายถึงบริสุทธิ์จากข้อบกพร่อง บริสุทธิ์จากภาคี บริสุทธิ์จากสิ่งต่างๆ ที่จะมาคล้ายกับพระองค์ และบริสุทธิ์จากผู้ที่กล่าวว่าพระองค์ทรงมีสถานที่ ทรงนั่งสถิตอยู่บนอะรัช ซึ่งอัลเลาะฮฺทรงบริสุทธิ์จากสิ่งดังกล่าวอย่างยิ่งใหญ่ พิจารณาเถิด แล้วอัลเลาะฮฺจะทรงชี้นำคุณครับ


มีอะไรก็นำเสนอสนทนามานะครับ อีก 2 หรือ 3 วัน ผมจะเข้ามาร่วมสนทนาครับ อิงชาอัลเลาะฮฺ

[AbdurRahman]

พี่ al-azhary حفظك الله นิดนึงครับพี่ ตามที่พี่อ้างอิง มรดกตามหลักวิชาฟิกห์ แต่เป็นมรดกในเชิงภาษา ซึ่งหมายถึงการรับช่วงสืบต่อกันมา เช่นท่านนบีมุฮัมมัด(ซ.ล.) ว่า " العلماء ورثة الأنبياء ." อ่าผมว่าพวกชีอะฮ์ ก็มีอุละมาอ์เพียบเลยนะพี่ พวกนั้นก็คงได้รับมรดกจากนบีเหมือนกัน ปัญหาก็คือ นบีไหนกันน้า
ก็ โอเคครับพี่ ผมก็เห็นด้วยกับพี่ๆอะแหละ มรดก ก็มรดก ว่ากันตามภาษาอรับก็ว่ากันไป ถ้าว่าตามภาษาไทยก็แย่หน่อย ความจริงมรดกเป็นภาษาเขมรอะดิ :P :P ยังไงๆ ก็ไม่ใช่มรณาซักกะหน่อย เถียงไปก็ไม่ใช่กล้ามจะขึ้นซักหน่อย เพียงแค่หมั่นไส้ เว้ปมักกะเตอร์ ไม่ยอมออกมาเคลียร์เอง
พวกพี่ๆไปเรียนวิชาว่าด้วยการนั่ง-ยืน-สถิตย์-ประทับ-อยู่-อาศัย-108-1009 เป็นปีๆแหงมๆ เห็นคุยกันได้อรรถรสเหลือเกิน เด๋วผมจะหาเรียนบ้างจะดูหน่อยว่าเอามาช่วยคนแถวบ้านผมได้ยังไงบ้าง เผื่อว่าบางทีเรียนแล้วอาจจะยิงไม่เข้าเหอๆๆๆๆ(พักนี้ตายรายวันเลยพี่)
มีอะไรก็มะอัฟด้วยนะครับพี่ อย่าโกรธผมเกิน3วันล่ะ

[asan]

ข้อความของคุณ ฮัซฮารี
فوق عرشه
เราไม่ได้ปฏิเสธคุณลักษณะ الفوقية ของอัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) เพราะ الفوقية มีสองความหมาย
1. الحسى คือลักษณะ الفوقية ที่เราสัมผัสได้ด้วย ประสาทสัมผัสทั้ง 5 เช่นนกบินอยู่บนฟ้า อากาศอยู่ในฟากฟ้า แสงรังสีอยู่ใน(หรืออยู่บน)ฟากฟ้า เป็นต้น
2. المعنوى คือลักษณะ الفوقية ที่อยู่ในเชิงนามธรรม เช่นกษัตริย์อยู่เหนือรัฐมนตรี กษัตริย์ปกครองเหนือประชาชน เป็นต้น
ดังนั้นลักษณะ الفوقية ที่มีอยู่ที่อัลเลาะฮฺนั้น เราอัลอะชาอิเราะฮฺขอกล่าวว่า เป็นลักษณะอยู่ในประเภทที่สอง คืออัลมะนาวีย์ ซึ่งหมายถึงอัลเลาะฮฺทรงอยู่เหนืออะรัช ในด้านการมีอำนาจปกครองมัคโลคทั้งหลาย
และอีกข้อความหนึ่ง
คำว่า العلو นั้นตามหลักภาษาอาหรับมีสองความหมาย
1. الحسى หมายความว่า العلو สูงแบบรับรู้ได้ด้วยสัมผัสทั้ง 5 เช่นฟ้านั้นสูง ภูเขาสูง เป็นต้น
2. المعنوى หมายว่า العلو ในเชิงนามธรรม สัมผัสด้วยประสาทสัมผัสที่ 5 ไม่ได้ เช่นอัลเลาะฮ์นั้นมีอำนาจปกครองสูงส่ง ท่านนบีมีเกียตริสูง มีจรรยาสูงส่ง เป็นต้น
หากคุณอะสันเลือกความหมายข้อแรก ก็จะเป็นพวก มุญัสซิมะฮฺ แต่ผมเลือกข้อที่สองครับ เพราะอัลเลาะฮฺทรงมีอำนาจปกครองสูงส่งเหนืออะรัช (ซึ่งเป็นหนทางหลักเดิมหนึ่งของอะชาอิเราะฮฺ)
....................................
แสดงว่า คุณอัซฮารี ตีความ คำว่า فوق العرش หมาถึงอำนาจการปกครอง
และคำว่า علي العرش หมายถึง อัลเลาะฮ์นั้นมีอำนาจปกครองสูงส่ง ท่านนบีมีเกียตริสูง มีจรรยาสูงส่ง
แสดงว่า คุณเชื่อไม่เหมือนกับอิหม่ามชาฟิอี โปรดดู
1. อิหม่ามชาฟิอี (150 - 204)

عن الإمام محمد بن إدريس الشافعي ناصر الحديث رحمه الله تعالى قال: القول في السنة التي أنا عليها ورأيت عليها الذين رأيتهم مثل سفيان ومالك وغيرهما، إقرار بشهادة أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله، وأن الله على عرشه في سمائه يقرب من خلقه كيف شاء، وينزل إلى السماء كيف شاء، وذكر سائر الاعتقاد[14
จากอิหม่ามมุหัมหมัด บินอิดรีส นาศิรุลหะดิษ (ขออัลลอฮ โปรดประท่านความเมตตาแด่ท่าน) กล่าวว่า" คำพูดเกี่ยวกับอัสสุนนะฮ ที่ข้าพเจ้า ยึดถือมันอยู่ และข้าพเจ้าเห็นด้วย กับสิ่งที่ข้าพเจ้าเห็นพวกเขาเห็นด้วย เช่น ซุฟยาน มาลิก และอื่นจากท่านทั้งสอง คือ การยอมรับในการปฏิญานว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใด นอกจากอัลลอฮ และ แท้จริงมุหัมหมัด เป็นศาสนทูตแห่งอัลลอฮ และแท้จริงอัลลอฮ ทรงอยู่บนบัลลังก์ ในฟากฟ้าของพระองค์ ทรงใกล้ชิด ผู้ที่พระองค์ทรงสร้าง ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ และทรงลงมายังฟากฟ้า ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ ....และกล่าวถึง หลักการศรัทธาประเด็นอื่นๆ - ดูหนังสือ[176العلو للذهبي..
................................
ข้อความของคุณอัซฮารีแต่ผมเลือกข้อที่สองครับ เพราะอัลเลาะฮฺทรงมีอำนาจปกครองสูงส่งเหนืออะรัช (ซึ่งเป็นหนทางหลักเดิมหนึ่งของอะชาอิเราะฮฺ)
.....................
ตอบ
แสดงว่า หนทางหลักเดิมของอะชารียะฮ มีกี่ทางครับ
....................................................................

อ้างอิงจากคุณอะสัน هداك الله
6. เป็นมติของบรรดามุสลิม จากบรรดาเศาะหาบะอ บรรดาตาบิอีน และ บรรดานักวิชาการ จากบรรดาผู้ศรัทธา ว่า แท้จริงอัลลออ(ซ.บ)ทรงประทับบนบัลลังก์ บนฟากฟ้า - ดูอัลอินาบะฮ 3/136
الامام ابن خزيمة صاحب الصحيح ت 311
قال: من لم يقل بأن الله فوق سمواته وانه على عرشه بائن من خلقه وجب ان يستتاب فإن تاب والا ضربت عنقه ثم القي على مزبلة لئلا يتأذى بنتن ريحه اهل القبلة ولا اهل الذمة
انظر درء التعارض 6/ 264
7. อันนี้ เว้นไว้ให้คุณแปลเอง...................เพราะมันค่อนข้างจะรุนแรง
..........................................
พอพูดถึงอิบนุคุซัยมะฮ ที่มีความเข้าใจไม่ตรงกับคุณ คุณก็อ้างว่า ไม่ถูกอีกนั้นแหละ..แฮะๆ
........................................
คุณอัซฮารีย์กล่าวว่า

ใครบอกคุณอะสันหรือว่า อัลเลาะฮฺอยู่ทุกหนทุกแห่ง ?? อย่าบอกนะว่า คุณเข้าใจอะชาอิเราะฮฺเชื่อว่าอัลเลาะฮฺอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่งั้นคุณก็ไม่เคยเรียนปอเนาะจริงๆ

ตอบ
ก็พวกคุณปฏิเสธสถานที่ไม่เกี่ยวข้องกับอัลลอฮ ทั้ง ที่พระองค์ทรงบอกว่า อยู่บนฟากฟ้า และประทับบนบัลลังค์
ดู นักวิชาการอัชอะรีย์ กล่าวสิครับ
وقال القاضي أبو بكر محمد الباقلاني المالكي الأشعري (403) ما نصه (1): "ولا نقول إن العرش له- أي الله- قرار ولا مكان، لأن الله تعالى كان ولا مكان، فلما خلق المكان لم يتغير عما كان"اهـ
เขาปฏิเสธสถานที เกี่ยวกับอัลลอฮนี่ครับ
ในหนังสือ หาชียะฮ อัลบะญูรีย์ อะลั้ลเญาฮะเราะฮ หน้า 58 กล่าวว่า
"อัลลอฮ ไม่อยู่บน ไม่อยู่ล่าง ไม่อยู่ด้านขวา ไม่อยู่ด้ายซ้าย ไม่อยู่ด้านหน้า ไม่อยู่ด้านหลัง ไม่อยู่ในอาลัม ไม่อยู่นอกสากลจักรวาล(อาลัม)
เฮ้อ แล้วจะให้เข้าใจว่าอย่างไรละครับ

[อิลยาส]

กะลังเข้าใจผิดแระคุนอัซฮารีย์ คำถามที่ผมถามนั้นเพื่อต้องการความชัดเจนในแนวทาง ซึ่งตอนนี้ผมก้อชัดเจนแร้ว.. คำถามเหล่านั้นมันสามรถถามกันได้ไม่ใช่ลองภูมิแต่อย่างใด..
และหากคุณ อัซฮารีย์มีความคิดเช่นนั้นอย่างที่โพสมา วะอิญะซุบิลลาห ลำบากแร้วงานนี้ มาเล่นภาษา ออกลูกนี้

"การตะวีลมันก่อต้องตามการตะวีลที่มีสายรายงาน ส่วยการปล่อยนิ่งนั้นไม่ใช่แนวทางสลัฟ หากคุณดูดีๆ การปฎิเสธการอธิบายที่ผิด และ ยืนยันในสิ่งที่มีหลักฐานเปนแนวทางของอะอิมมะฮฺ อิสลามอย่างเหนได้ชัด
" น่าจะไปอ่านในการตอบโต้ของอิม่ามอะหฺมัด กับญะมียะฮ ในเรื่อง(กรุอานคือกะลามุลลอฮ) หรือไปดูเรื่องของอิม่ามมุสลิม อัลกินานีย์ ตอบโต้ มุรอยซีย์ (ในเรื่อง จะอะล่า แปลว่า คะละก่อ จริงหรือ?) แร้วจาได้เลิกใช้การตีความที่ออกห่างจากอะกีดะฮฺกันเสียที" หลังจากนี้ผมจะไม่มีการตอบโต้กับอะชาอิเราะฮ์ ในบอร์ดนี้ (ทั้งที่หลักฐานผมมีอีกตรึม แต่ถ้ามาห้องสมุดนั่งเปิดกิตาบกันหละโอเค)ผมจะเล่าเรื่องของสลัฟฟุสซอและหให้ฟังนะครับ "เมื่อครั้งหนึ่ง ท่านตอวุส บินไกซาน (อาจารย์ท่าน คืออินนุอับบาส รุ่นท่านคือ มุญาฮิด และอะตออฺ ลูกศิษย์ คืออิหม่ามบุคอรีย์ อิบนุอับบาสเคยกล่าวว่า จนกระทั่งฉันคาดคิดไปว่า เขาคงเปนชาวสวรรค์) ) นั่งสทนากันเพื่อนพ้อง มีได้มีชายคนหนึ่งซึ่งเปนที่รู้กันดีในการเผยแพร่ และบิดเบือนอะกีดะย์ ชายผู้นั้นผ่านมา และกล่าวว่า "ขอร่วนวงสนทนาได้มั๊ย?" ท่านตอวุส ตอบว่า " ถ้าท่านนั่ง พวกเราจะลุก" ชายผู้นั้นกล่าว่า " ทำไมท่านตอวุสพูดจารุนแรงเช่นนี้ " ท่านตอวุสกล่าวว่า " สิ่งที่ท่านกล่าวรุนแรงยิ่งกว่า" ท่านกล่าวอีกว่า " วัลลอฮิ หากท่านนั่งพวกเราลุกอย่างแน่นอน" ชายผูนั้นจึงเดินจากไป

ฮะดากัลลอฮฺ K. อัซฮารีย์

[fais]

ท่านพี่ๆ ที่กำลังสนทนาอยู่ เคยอ่านกีตาบ ของอีมาม อัลอัชอารี ที่ชื่อว่า อัลอีบานะ,อัลมายาซ,อัลมากอลาต,บ้างมั้ย เพราะที่เคยผ่านๆตามา มีอูลามะห์หลายท่านพูดเกี่ยวกับกีตายของ อีมามท่านนี้ว่าเป็นกีตาบ หลังจากที่ท่านได้เปลียนจาก มุตาซีละห์และหันมานับถือสลัฟ ที่ไม่มีการ ตะวีล,ตะฮรีฟ,ตะตีล,ตัซบีฮ,ตักยีฟและอื่นๆ จากอัลกุรอ่าน
และท่าน อีมาม อัลอัชอารีได้ทำการ เตาบัตจากมัซฮับ มุตาซีละและแนวทางอัลอัชอารียะห์สู่แนวทาง สลัฟ จนท่านเสียชีวิต
ผมเห็นพวกท่านพี่ๆ มีความสามารถมากๆๆๆ จึ่งขอให้ช่วยหามาลงให้เราได้อ่านรายละเอียดด้วย