อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[ชาริค]

ความหมายของเดือนอาหรับ
มีจำนวนมากชื่อที่เราได้ยินและเราเคยได้ยินครั้งแล้วครั้งเล่าเโดยไม่ทราบความหมายและต่อไปนี้คือความหมายของเดือนอาหรับ
‎
‎
محرم‎(ต้องห้าม) ทีเรียกอย่างนี้เนื่องจากอาหรับก่อนอิสลามเคยปฏิเสธการทำสงครามในเดือนนี้
‎
‎ ‎صفر ‏‎ (ศูนย์ ว่างเปล่า) ที่เรียกอย่างนี้เนื่องจากบ้านของอาหรับในเดือนนี้ไม่มีคนอยู่เลย เพราะพวกเขาออกไปทำสงคราม และแสวงหาอาหาร และออกเดินทางเพื่อหนีจากอากาศที่ร้อนมากในฤดูร้อน
‎
‎ ‎ربيع الأول‎ (ฤดูใบไม้ผลิ 1)ที่เรียกอย่างนี้เพราะใบไม้เริ่มผลิในเดือนนี้เลยเอาใบไม้ผลิมาเป็นชื่อเรียกกันเ
ربيع الآخر‎( ฤดูใบไม้ผลิสุดท้าย): ห้ามเรียก ‎ربيع الثاني)‏‎ (ใบไม้ผลิครั้งที่สอง)เพราะถ้ามีสองต้องมีสาม ความจริงมีแค่สองใบไม้ผลิเท่านั้น
‎
جمادى الأولى‎ (แข็งครั้งแรก): ที่เรียกกันอย่างนี้ฤดูหนาวเริ่มมาและความหนาวทำไห้น้ำแข็งจนเป็นน้ำแข็ง
جمادى الآخرة‎ (แข็งครั้งสุดท้าย) ห้ามเรียก ‎جمادى الثانية‎ (แข็งครั้งที่สอง) เพราะถ้ามีสองต้องมีสามความจริงมีแข็งสองครั้งเท่านั้น
رجب ‏‎(ไห้ความสำคัญ ) ที่เรียกอย่างนี้เพราะคนอาหรับไห้ความสำคัญกับเดือนนี้ โดยละทิ้งการทำสงคราม
شعبان ‏‎ (เป็นกลุ่ม) ที่เรียกอย่างนี้เพราะคนอาหรับในเดือนนี้จะแบ่งพวกทำสงครมกันหลังจากที่ได้หยุดมาในเดือนرجب‎.
رمضان ‏‎ (แห้งแล้ง แตกระแหง) ที่เรียกอย่างนี้เพราะแผ่นดินแห้งแล้งแตกระแหงบางคนถึงกับบอกว่าแม้แต่หินยังแตกระแหงเลยเพราะความร้อนของดวงอาทิตย์
شوال‎ (ลดลง เหลือน้อย) ที่เรียกอย่างนี้เพราะเดือนนี้อยู่ในช่วงที่นมอูฐลดลงและแห้งไปในที่สุด
ذوالقعدة‎ (ความอ่อนแอ ) ที่เรียกอย่างนี้เพราะคนอาหรับหยุดทำสงครามในเดือนนี้และถือว่าเดือนนี้เป็นเดือนห้ามทำสงคราม (คนอาหรับถือว่าการไม่ได้ทำสงครามคือการแสดงความอ่อนแอ
ذو الحجة‎ (การทำฮัจย์) ที่เรียกอย่างนี้เพราะคนอาหรับรู้จักการทำฮัจย์ในเดือนนี้